பணிவு உயர்வைத் தரும்!!!

 

பணிவு உயர்வைத் தரும்!!!

இந்த உலகில் ஒரு மனிதன் வாழ்க்கையில் எல்லா வகையிலும் முன்னேற வேண்டும் என்று விரும்புகின்றான்.

எல்லா நலவுகளையும் அபிவிருத்திகளோடு அனுபவிக்க ஆசைப்படுகின்றான். அவன் விரும்பும் முன்னேற்றத்தையும், அவனுடைய ஆசையையும் நிறைவேற்றும் ஆற்றல் இஸ்லாம் கூறும் நற்பண்புகளில் இருக்கின்றது.

மனிதன் தன் வாழ்வில் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய மிக முக்கியமான நற்குணம்- “பணிவு எனும் நற்குணம் ஆகும். சொல்லிலும், செயலிலும் பணிவுடன் நடந்து கொள்தல்”. 

பணிவுடையன் இன்சொலன் ஆதல் ஒருவற்கு அணியல்ல மற்றுப் பிற. என்பான் வள்ளுவன்.

பணிவு உடையவனாகவும், இனிதாகச் சொல்பவனாகவும் ஆகுதல், ஒருவனுக்கு அணிகலனாகும்; பிறவெல்லாம் அணிகலன்கள் ஆகா என்று அதற்கு புலியூர் கேசிகன் புதிய உரை தருவார்.

நலம்வேண்டின் நாணுடைமை வேண்டும் குலம்வேண்டின்

வேண்டுக யார்க்கும் பணிவு என்பான் வள்ளுவன்.

தகாத செயல் புரிந்திட அஞ்சி நாணுவதும், எல்லோரிடமும் ஆணவமின்றிப் பணிவுடன் நடந்து கொள்வதும் ஒருவரின் நலத்தையும் அவர் பிறந்த குலத்தையும் உயர்த்தக் கூடியவைகளாகும். என்று  மு. கருணாநிதி பொருள் தருவார் 

இஸ்லாத்தின் பார்வையில் பணிவு என்பது மிகவும் முக்கியமான நற்பண்பாக சொல்லப்பட்டுள்ளது.

பணிவு’ என்பது நபிமார்கள், நல்லோர்கள், பெரியோர்கள் ஸாலிஹீன்கள், இறைநேசர்கள் ஆகியோரின் குணமாகும்.

பணிவு குறித்து அல்குர்ஆனில் அல்லாஹ் ரப்புல் ஆலமீன் சுமார் 10 க்கும் மேற்பட்ட இடங்களில் குறிப்பிடுகின்றான்.

அதில் ஒன்று பெற்றோர்களிடம் பணிவுடன் நடத்தல்.

பெற்றோரிடம் பணிவுடன் நடந்து கொள்வதென்பதன் பொருள்:- அவர்களிடம் அன்புடன், இரக்கத்துடன் அளவலாவுவது. அடக்கத்துடன், குரலை தாழ்த்தி பேசுவது, அவர்களுக்கு பணிவிடை செய்து, பணிந்து நடப்பதில், அவர்களுக்காக பிரார்த்திப்பதில் வெளிப்படுகிறது.

وَقَضٰى رَبُّكَ اَلَّا تَعْبُدُوْۤا اِلَّاۤ اِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ اِحْسَانًا‌ اِمَّا يَـبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ اَحَدُهُمَاۤ اَوْ كِلٰهُمَا فَلَا تَقُلْ لَّهُمَاۤ اُفٍّ وَّلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَّهُمَا قَوْلًا كَرِيْمًا‏

وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَة وَقُلْ رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيٰنِىْ صَغِيْرًا 

‘என்னைத் தவிர வேறு யாரையும் வணங்காதீர்கள்; பெற்றோருக்கு உபகாரம் செய்யுங்கள் என்று உமது இறைவன் கட்டளையிட்டுள்ளான். உம்முடன் இருக்கும் அவ்விருவருமோ, இருவரில் ஒருவரோ முதுமையை அடைந்துவிட்டால், அவ்விருவரை நோக்கி ‘சீ’ எனக்கூறாதே, அவ்விருவரையும் விரட்டாதே, மரியாதையான சொல்லையே அவ்விருவரிடமும் கூறு, அன்புடன் பணிவு எனும் சிறகை அவ்விருவருக்காகவும் தாழ்த்துவீராக, சிறுவனாக இருக்கும்போது என்னை இருவரும் பராமரித்தது போல், இறைவா, இவ்விருவருக்கும் அருள்புரிவாயாக என்று கேட்பீராக’. ( அல்குர்ஆன்: 17: 23,24 )

இறைநம்பிக்கையாளர்களுடன் பணிவுடன் நடந்து கொள்வது.

لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ اِلٰى مَا مَتَّعْنَا بِهٖۤ اَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِيْنَ‏

அவர்களிலிருந்து, சில வகுப்பினரை இவ்வுலகில் எவற்றைக் கொண்டு நாம் சுகம் அனுபவிக்கச்  செய்திருக்கின்றோமோ அவற்றின் பால் நீர் உமது கண்களை நீட்டாதீர்; அவர்களுக்காக நீர் துக்கப்படவும் வேண்டாம்; ஆனால் உம் பணிவெனும் இறக்கையை முஃமின்கள் மீது இறக்குவீராக!" ( அல்குர்ஆன்: 15: 88 )

وعن أبي هُريرة: أَنَّ رسولَ اللَّه ﷺ قَالَ: مَا نَقَصَتْ صَدَقَةٌ مِنْ مَالٍ، وَمَا زَادَ اللَّهُ عَبْدًا بِعَفْوٍ إِلَّا عِزًّا، وَمَا تَوَاضَعَ أَحَدٌ للَّهِ إِلَّا رَفَعَهُ اللَّهُ رواه مسلم.

நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறியதாக அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள்: “தர்மம் செல்வத்தைக் குறைப்பதில்லை; மன்னிப்பதால் ஓர் அடியாருக்கு அல்லாஹ் கண்ணியத்தையே அதிகப்படுத்துகிறான்; அல்லாஹ்வுக்காக ஒருவர் பணிவு காட்டினால் அவரை அல்லாஹ் உயர்த்தாமல் இருப்பதில்லை!”

{ நூல்: முஸ்லிம் }

قال النووي : قوله صلى الله عليه وسلم : " وما تواضع أحد لله إلا رفعه الله " : فيه وجهان : أحدهما : يرفعه في الدنيا , ويثبت له بتواضعه في القلوب منزلة , ويرفعه الله عند الناس , ويجل مكانه . والثاني : أن المراد ثوابه في الآخرة , ورفعه فيها بتواضعه في الدنيا .

قال العلماء : وقد يكون المراد الوجهين معا في جميعها في الدنيا والآخرة ، والله أعلم . " شرح مسلم " ( 16 / 142 ) .

அந் நவவி (ரஹ்) கூறினார்கள்:  நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறும் "எவர் அல்லாஹ்விற்காக பணிவை மேற்கொள்கின்றாரோ அல்லாஹ் அவரை அந்தஸ்தால் உயர்த்துகின்றான்" இந்த நபி மொழி இரண்டு வழிகளில் புரிந்து கொள்ளப்படுகிறது: முதலாவதாக, அல்லாஹ் இந்த உலகில் அவரை (அந்தஸ்தில்) உயர்த்துவான், மேலும் அவரது பணிவு காரணமாக மக்களின் இதயங்களில் அவருக்கு அந்தஸ்தை வழங்குவான், மேலும் மக்களின் பார்வையில் அவருக்கு உயர்ந்த அந்தஸ்தை வழங்குவான். இரண்டாவதாக, மறுமையில் அவருக்குரிய வெகுமதியாக அவரது நிலையை உயர்த்துகின்றான்.  

சில அறிஞர்கள் கூறுகின்றார்கள்: இவ்விரண்டு சிறப்புகளும் இவ்வுலகிலும் மறுமையிலும் (அவரது நிலை உயரும்) பொருள் கொண்டதாக அமையலாம். மேலும் அல்லாஹ்வே நன்கறிந்தவன்." ( நூல்: ஷரஹ் முஸ்லிம், 16/142 )

பணிவு என்பது பல்வேறு விஷயங்களைக் குறிக்கலாம்:-

تواضع العبد عند أمر الله امتثالاً وعند نهيه اجتناباً .

قال ابن القيم : فإن النفس لطلب الراحة تتلكأ في أمره ، فيبدو منها نوع إباء هرباً من العبودية ، وتتوقف عند نهيه طلباً للظفر بما منع منه ، فإذا وضع العبد نفسه لأمر الله ونهيه : فقد تواضع للعبودية . " الروح " ( ص 233 )

1) அல்லாஹ்வின் கட்டளைகள் மற்றும் தடைகளுக்குத் தன்னைத் தாழ்த்திக் கொண்டு, அவன் கட்டளையிடுவதைச் செய்பவன், அவன் தடை செய்வதைத் தவிர்ப்பான்.

இப்னுல் கய்யூம் (ரஹ்) கூறுகின்றார்கள்:- " ஒரு நபர் சோம்பேறித்தனத்தால் அல்லாஹ்வுடைய கட்டளைகளுக்குக் கீழ்ப்படியத் தயங்கலாம், இவ்வாறு தயக்கத்துடன் அல்லாஹ்வை நோக்கி அடிமையாக இருந்து தப்பிக்கும் முயற்சியில் நடந்து கொள்ளலாம், மேலும் அவரது ஆன்மா ஹராமான செயல்களைச் செய்ய விரும்பலாம், ஆனால் ஒருவர் அல்லாஹ்வின் கட்டளைகளுக்குத் தன்னைத் தாழ்த்திக் கொள்ளும்போது மேலும், அல்லாஹ்வின் தடைகளை மீறாது தன்னை தடுத்துக் கொள்ளும் போது உண்மையான அடிமைத்தனத்திற்கு ('உபூதிய்யத் ) தன்னை ஆக்கிக் கொள்வார்." ( நூல்: அர்-ரூஹ் பக். 233 )

تواضعه لعظمة الرب وجلاله وخضوعه لعزته وكبريائه .

قال ابن القيم : فكلما شمخت نفسُه : ذَكَر عظمة الرب تعالى ، وتفرده بذلك ، وغضبه الشديد على من نازعه ذلك ، فتواضعت إليه نفسه ، وانكسر لعظمة الله قلبه ، واطمأن لهيبته ، وأخْبت لسلطانه ، فهذا غاية التواضع ، وهو يستلزم الأول من غير عكس . ( أي يستلزم التواضع لأمر الله ونهيه ، وقد يتواضع لأمر الله ونهيه من لم يتواضع لعظمته ) والمتواضع حقيقة : من رزق الأمرين ، والله المستعان . " الروح " ( ص 233 ) .

2) அல்லாஹ்வின் வல்லமை, மகத்துவம் மற்றும் வல்லமையின் முன் தன்னைத் தாழ்த்திக் கொள்வது.

இப்னுல் கய்யூம் (ரஹ்) கூறினார்கள்:  ஒருவர் ஒவ்வொரு முறையும் தான் பெரியவன் என்று உணரும் போது, அல்லாஹ்வின் வல்லமையை நினைவு கூர்கிறார், அந்த வல்லமை அவனுக்கு மட்டுமே உரியது, அதில் தன்னுடன் போட்டி போடுபவர்கள் மீது அவன் கொண்ட கடும் கோபத்தை நினைத்து, அவன் முன் தன்னைத் தாழ்த்தி அல்லாஹ்வின் வல்லமைக்கு அடிபணிகிறார். இதுவே இறுதியான பணிவாகும். மற்றும் தவிர்க்க முடியாமல் மேலே குறிப்பிட்டுள்ள முதல் வகை பணிவையும் இது உள்ளடக்கியது.

(அதாவது, இந்த வகையான பணிவு தவிர்க்க முடியாமல் முதல் வகைக்கு வழிவகுக்கிறது, ஆனால் ஒரு நபர் அல்லாஹ்வின் கட்டளைகள் மற்றும் தடைகளுக்கு அடிபணியலாம். ஆனால், அல்லாஹ்வின் வல்லமைக்கு முன்பாகத் தன்னைத் தாழ்த்திக்கொள்வதில்லை). 

உண்மையாகவே பணிவாக இருப்பவர் இரண்டும் அருளப்பட்டவர் ஆவார். மேலும் அல்லாஹ் ஒருவனிடம் தான் நாம் உதவி தேடுகிறோம்.  ( நூல்: அர்- ரூஹ், ப. 233. )

التواضع في اللباس والمشية .

عن ابن عمر أن النبي صلى الله عليه وسلم قال : " بينما رجل يجرُّ إزاره من الخيلاء خُسف به فهو يتجلجل في الأرض إلى يوم القيامة " .رواه البخاري ( 3297 ) .

ورواه البخاري ( 5452 ) ومسلم ( 2088 ) من حديث أبي هريرة ، ولفظ البخاري : " بينما رجل يمشي في حلُّة تعجبه نفسه مرجِّل جمَُّته إذ خَسف الله به فهو يتجلجل إلى يوم القيامة "

3) ஒருவரின் ஆடை மற்றும் நடைபாதையில் பணிவு.

 

இப்னு உமர் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாக நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: “ஒரு மனிதன் தனது ஆடையை பெருமையினால் இழுக்க விடும்போது, அவன் பூமியால் விழுங்கப்பட்டு, அதில் மூழ்கிக்கொண்டே இருப்பான். மறுமை நாள் வரை."  ( நூல்: புகாரி )

புகாரியின் இன்னொரு அறிவிப்பின் படி: “ஒரு மனிதன் தனது தலைமுடியை அழகாக சீவியபடி, கர்வத்துடன் ஆடையணிந்து நடந்து கொண்டிருந்தபோது, அல்லாஹ் (பூமியை) அவரை விழுங்கச் செய்தான், மேலும் அவர் மறுமை நாள் வரை அதில் மூழ்கிக்கொண்டே இருப்பார். ” 

التواضع مع المفضول فيعمل معه ويعينه .

عن البراء بن عازب قال كان النبي صلى الله عليه وسلم ينقل معنا التراب يوم الأحزاب ولقد رأيته وارى التراب بياض بطنه يقول : لولا أنت ما اهتدينا نحن ولا تصدقنا ولا صلينا فأنزلن سكينة علينا إن الألى وربما قال الملا قد بغوا علينا إذا أرادوا فتنة أبينا أبينا يرفع بها صوته .

رواه البخاري ( 6809 ) ومسلم ( 1803 ) .

4) தாழ்ந்த நிலையில் இருப்பவர் மீது பணிவு மற்றும் அவருக்கு உதவுதல்

அல்-பர்ராஉ இப்னு ஆஸிப் (ரலி) அவர்கள் கூறினார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்கள் அல்-அஹ்ஸாப் நாளில் எங்களுடன் மண்ணை நகர்த்திக் கொண்டிருந்தார்கள், நான் நபியவர்களைப் பார்த்தேன், அவர்களுடைய வயிற்றின் வெண்மையை மண் மூடிக்கொண்டது. , மேலும்  நபி (ஸல்) அவர்கள்) “யா அல்லாஹ்! நீ இல்லாமல், நாங்கள் நேர்வழி பெற்றிருக்க மாட்டோம், நாங்கள் தர்மம் செய்திருக்க மாட்டோம், பிரார்த்தனை செய்திருக்க மாட்டோம். ஆகவே (அல்லாஹ்வே!) அவர்கள் (எதிரிகள்) எங்களுக்கு எதிராகக் கலகம் செய்ததால், எங்கள் மீது சாந்தியை (ஸகீனாவை) அனுப்புவாயாக! மேலும் அவர்கள் துன்பத்தை எண்ணினால் (அதாவது நம்மை பயமுறுத்தி எமக்கு எதிராகப் போரிட விரும்பினால்) நாங்கள் (ஓடிப்போக மாட்டோம் ஆனால் அவர்களை எதிர்கொள்வோம்)”. என்று சொல்லிக் கொண்டே குரலை உயர்த்தினார்கள்.  ( நூல்: புகாரி, 6809; முஸ்லிம், 1803 )

التواضع في التعامل مع الزوجة وإعانتها .

عن الأسود قال : سألتُ عائشة ما كان النبي صلى الله عليه وسلم يصنع في بيته ؟ قالت : كان يكون في مهنة أهله - تعني : خدمة أهله - ، فإذا حضرت الصلاة خرج إلى الصلاة . رواه البخاري ( 644 ) .

قال الحافظ ابن حجر : وفيه : الترغيب في التواضع وترك التكبر ، وخدمة الرجل أهله

" فتح الباري " ( 2 / 163 ) .

5) ஒருவர் தமது மனைவியுடனான தொடர்புகளில் பணிவுடன் உதவுதல்.

 

அல்-அஸ்வத் (ரலி) கூறினார்கள்: நான் ஆயிஷா (ரலி) அவர்களிடம் நபி (ஸல்) அவர்கள் வீட்டில் என்ன செய்தார்கள் என்று கேட்டேன், ஆயிஷா (ரலி) சொன்னார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்கள் வீட்டில்  தமது குடும்பத்திற்கு சேவை செய்வார்,  தொழுகைக்கான அழைப்பு வந்ததும் நபி (ஸல்) அவர்கள் தொழுகைக்காக வெளியே சென்று விடுவார்கள். ( நூல்: புகாரி, 644. )

அல்-ஹாஃபிழ் இப்னு ஹஜர் (ரஹ்) கூறினார்கள்:-  ஆணவம் கொள்ளாமல், தாழ்மையுடன் இருக்க நாம் ஊக்குவிக்கப்படுகிறோம் என்பதையும், ஒரு மனிதன் தன் குடும்பத்திற்குச் சேவை செய்ய வேண்டும் என்பதையும் இது காட்டுகிறது.  ( நூல்: ஃபத்ஹுல் பாரி, 2/163 )

التواضع مع الصغار وممازحتهم

عن أنس قال : كان النبي صلى الله عليه وسلم أحسنَ الناس خلُقاً ، وكان لي أخ يقال له " أبو عمير " - قال : أحسبه فطيماً - وكان إذا جاء قال : يا أبا عمير ما فعل النغير . رواه البخاري ( 5850 ) ومسلم ( 2150 ) .

قال النووي :" النُّغيْر " وهو طائر صغير .

و" الفطيم " بمعنى المفطوم .

وفي هذا الحديث فوائد كثيرة جدّاً منها : ... ملاطفة الصبيان وتأنيسهم , وبيان ما كان النبي صلى الله عليه وسلم عليه من حسن الخلُق وكرم الشمائل والتواضع .

" شرح مسلم " ( 14 / 129 )

6) சிறுவர்களிடம் பணிவு மற்றும் அவர்களுடன் நகைச்சுவையாக கேலி பேசுதல்.

அனஸ் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: நபி (ஸல்) அவர்கள் குணத்தில் சிறந்தவர். எனக்கு ஒரு சகோதரர் இருந்தார், அவர் பெயர் அபு உமைர். அவர் கூறினார், நபி ஸல் அவர்கள் பாலூட்டிவிட்டார் என்று நான் நினைக்கிறேன்,  நபி (ஸல்) அவர்கள் அபூ உமைரை கண்டவுடன், "ஓ அபூ உமைரே,  நுஙைருக்கு என்ன ஆனது? என்று கேட்டார்கள்.(நுஙைர் என்பது அவர் ஒரு சிறிய பறவையாக வைத்திருந்தசெல்லப்பறவையின் பெயர்) ( நூல்: புகாரி, 5850; முஸ்லிம், 2150 )

அல்-நவவி (ரஹ்) கூறினார்கள்: சிறு குழந்தைகளிடம் கருணை காட்டுவது போன்ற பல விஷயங்களை இந்த ஹதீஸ் நமக்கு கற்றுத் தருகிறது. இது நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்களின் நற்பண்பையும், அவர்கள் எவ்வாறு உன்னத குணமும் பணிவும் கொண்டிருந்தார்கள் என்பதையும் எடுத்துக்காட்டுகிறது. ( நூல்: ஷரஹ் முஸ்லிம், 14/129 )

التواضع مع الخدم والعبيد .

عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال : " إذا أتى أحدَكم خادمُه بطعامه فإن لم يجلسه معه فليناوله لقمة أو لقمتين أو أكلة أو أكلتين فإنه وليَ حرَّه وعلاجَه . رواه البخاري ( 2418 ) و ( 5144 ) ومسلم ( 1663 ) .

7) வேலைக்காரர்கள் மற்றும் அடிமைகளிடம் பணிவுடன் நடத்தல்.

அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்களிடமிருந்து அறிவிக்கப்பட்டது: நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: “உங்களில் ஒருவரின் வேலைக்காரர் தனது உணவைக் கொண்டுவந்தால், அவரை உட்கார வையுங்கள். அவருடன் சாப்பிடுங்கள், பிறகு அவருக்கு ஒன்று அல்லது இரண்டு துண்டுகளை வழங்கட்டும், ஏனென்றால் அவர் தான் அதை உங்களுக்கு தயார் செய்து பரிமாறினார்". ( நூல்: புகாரி, 2418  முஸ்லிம், 1663 )

8) சங்கையானவர்களுடன் மேற்கொள்ள வேண்டிய பணிவு!...

عَنْ قَتَادَةَ ، قَالَ : خَرَجَ عُمَرُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ مِنَ الْمَسْجِدِ ، وَمَعَهُ الْجَارُودُ الْعَبْدِيُّ ، فَإِذَا بِامْرَأَةٍ بَرِزَةٍ عَلَى ظَهْرِ الطَّرِيقِ ، فَسَلَّمَ عَلَيْهَا ، فَرَدَّتْ عَلَيْهِ السَّلَامَ ، وَقَالَتْ : إِيهًا يَا عُمَرُ ، عَهِدْتُكَ وَأَنْتَ تُسَمَّى عُمَيْرًا فِي سُوقِ عُكَاظٍ ، تَرْعَى الصِّبْيَانَ بِعَصَاكَ ، فَلَمْ تَذْهَبِ الأَيَّامُ ، حَتَّى سُمِّيتَ عُمَرًا ، ثُمَّ لَمْ تَذْهَبِ الأَيَّامُ حَتَّى سُمِّيتَ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ، فَاتَّقِ اللَّهَ فِي الرَّعِيَّةِ ، وَاعْلَمْ أَنَّهُ مَنْ خَافَ الْوَعِيدَ قَرُبَ عَلَيْهِ الْبَعِيدُ ، وَمَنْ خَافَ الْمَوْتَ خَشِيَ الْفَوْتَ ،فبكى عمر، فَقَالَ الْجَارُودُ : أَكْثَرْتِ أَيَّتُهَا الْمَرْأَةُ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ، فَقَالَ عُمَرُ : دَعْهَا ، أَمَا تَعْرِفُهَا ؟ هَذِهِ خَوْلَةُ بِنْتُ حَكِيمٍ الَّتِي سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَهَا مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ ، فَعُمَرُ أَحَقُّ أَنْ يَسْمَعَ لَهَا .
( الكتاب:  الموطأ للمالك)

ஒரு நாள் உமர் (ரலி) அவர்கள்  ஜாரூதுல் அப்திய்யு (ரலி) என்ற நபித்தோழருடன்  கடைவீதிக்கு சென்றார்கள். அப்போது அங்கு வயது முதிர்ந்த பெண்மணியொருவர் இருந்தார். அவருக்கு உமர் (ரலி) அவர்கள் ஸலாம் கூறினார்கள்.

அந்த வயது முதிர்ந்த பெண்ணும் பதில் ஸலாம் கூறினார்கள்.

"உமரே! நிற்பீராக!  நீங்கள் (மக்கத்து கடைவீதிகள் நிறைந்த)  உக்காழ் சந்தையில் உமைர் என்று அழைக்கப்பட்டபோதும் ,நீங்கள் சிறுவர்களுடன் மல்யுத்தம் செய்த (அந்த நாள் முதல்)  உம்மை நான் அறிவேன்.    (சில) காலங்கள் கூட செல்லவில்லை அதற்குள் உமர் என்று அழைக்கப்படுவதாய்  கேள்விப்பட்டேன். பின்பு சில காலங்களுக்குள் இறைநம்பிக்கையாளர்களின் தலைவர் என்று அழைக்கப்படுவதை  செவிமடுக்கின்றேன்.

நீங்கள் குடிமக்கள் விஷயத்தில் அல்லாஹ்வை அஞ்சிக்கொள்ளுங்கள்! அறிந்துக்கொள்ளுங்கள்! யார் மரணத்தை அஞ்சுகிறாரோ அவர் தான் (நல் வாழ்வுக்கான அமல் செய்யும்) வாய்ப்பு தவறிப்போவதை அஞ்சுவார்"  என்று அந்த வயது முதிர்ந்த பெண்மணி கூறினார்.

இதைக்கேட்டு உமர் (ரலி) அவர்கள் அழுதுவிட்டார்கள். அப்போது, ஜாரூதுல் அப்திய்யு (ரலி) அவர்கள்:-"அந்த வயது முதிர்ந்த பெண்மணியை பார்த்து "அமீருல் முஃமினீன் அவர்களிடம் மிக அதிகமாகவே (துணிச்சலாக நடந்து கொண்டீர்கள்) பேசி வீட்டீர்களே!  " என்று கண்டிப்புடன் கூறிய போது.அதற்கு, உமர் (ரலி) அவர்கள் அந்த வயது முதிர்ந்த பெண்மணியை விட்டு விடுமாறு கைகளால் சைக்கினை செய்தார்கள்.

ஜாரூதுல் அப்திய்யு ( ரலி) அவர்களை நோக்கிய, உமர் (ரலி) அவர்கள் ஜாரூதுல் அப்திய்யு ( ரலி) அவர்களிடம் இந்த பெண்மணியை பற்றி அறிவீரா? என்று வினவ,  ஜாரூதுல் அப்திய்யு (ரலி) அவர்கள் "தெரியாது" என்றார்கள்.

அப்போது , உமர் (ரலி) அவர்கள் " இந்த பெண்மணி தான் ஃகவ்லா பின்த் ஹகீம் (ரலி) அவர்கள் ஆவார்கள்.

இவர்கள் எத்தகைய மகத்தான பெண்மணி என்றால் இந்த பெண்மணியின் வார்த்தையை அல்லாஹ்வே செவிமடுத்துள்ளான்.  எனவே இந்த பெண்மணியின் வார்த்தையை செவிமடுக்க இந்த உமர் தகுதியுள்ளவர்தான்" என்று கூறி பின்வரும் வசனத்தை ஓதிக் காட்டினார்கள்.

(நபியே!) எவள் தன் கணவனைப் பற்றி உம்மிடம் தர்க்கித்து, அல்லாஹ்விடமும் முறையிட்டுக் கொண்டாளோ, அவளுடைய வார்த்தையை நிச்சயமாக அல்லாஹ் செவியேற்றுக் கொண்டான் - மேலும், அல்லாஹ் உங்களிருவரின் வாக்கு வாதத்தையும் செவியேற்றான். நிச்சயமாக அல்லாஹ் (யாவற்றையும்) செவியேற்பவன்; (எல்லாவற்றையும்) பார்ப்பவன். ( அல்குர்ஆன்: 58: 1 ) நூல்: முவத்தா லில் மாலிக்கி (ரஹ்)...)

9) கல்விக்கான தேடலில் பணிவு மிகவும் அவசியம்!

ذات يوم سافر هارون الرشيد الي المدينة المنورة واتجه الي المسجد انبوي الشريف، فقابل الامام مالك رضي الله عنه وكان يُدَرِس العلم لمجموعة من تلاميذه، فقال هارون الرشيد للإمام مالك: يامالك ما ضر لو جئتنا لتدرس العلم لنا فى بيتنا؟

فرد عليه قائلاً: يا هارون إن العلم لا يأتي إنما يؤتي إليه!!

فقال له: صدقت، سوف آتي اليك في المسجد لأنهل من علمك، فقال له الامام مالك: ولكن إن جئت إلي متاخراً فلن اسمح لك بتخطي الناس في المسجد لتجلس في الصفوف الاولي، فقال له هارون: سمعاً وطاعة يا إمام.

وبعد صلاة العصر كان الامام مالك رضي الله عنه جالساً في المسجد يلقي درساً بعد الصلاة، فدخل عليه هارون الرشيد ومعه رجاله، ووضعوا له كرسي حتي يجلس عليه، فنظر الامام مالك الي هارون ورآه جالساً علي الكرسي فغير مجري الحديث في الدرس قائلاً: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم”من تواضع لله رفعه ومن تكبر وضعه الله”.. ففهم هارون وقتها المعني الذي يقصده الامام مالك وانه هو المقصود بهذا القول وهذه النصيحة، فأمر رجاله ان يرفعوا الكرسي وجلس علي الارض مثله مثل باقي المسلمين.

ஹாரூன் ரஷீத் (ரஹ்) அவர்கள் ஆட்சியாளராக இருக்கும் போது ஒரு முறை மதீனாவிற்கு வருகை தந்தார்கள். அப்போது, மஸ்ஜிதுன் நபவீக்கு சென்றார்கள். அந்த நேரத்தில் அங்கே இமாம் மாலிக் (ரஹ்) அவர்கள் மாணவர்களுக்கு பாடம் நடத்திக் கொண்டிருந்தார்கள்.

அங்கு வருகை தந்த ஹாரூன் ரஷீத் (ரஹ்) அவர்கள் "இமாம் மாலிக் அவர்களே! எம் வீட்டிற்கும் வந்து எமக்கும் கொஞ்சம் பாடம் நடத்தலாமே?". என்று கேட்டார்கள்.

அதற்கு, மாலிக் (ரஹ்) அவர்கள் கல்வியைத் தேடித் தான் மனிதர்கள் வர வேண்டுமேயன்றிக் கல்வி மனிதனைத் தேடி ஒரு போதும் செல்வதில்லை’ என்று கூறினார்கள்.

அப்போது, ஹாரூன் ரஷீத் (ரஹ்) அவர்கள் இமாம் அவர்களே! நீங்கள் சத்தியமே உரைத்தீர்கள். உங்கள் அறிவுப் பேரூற்றிலிருந்து ஞானம் பருக அவசியம் உங்கள் சபைக்கு நான் வருகை தருவேன்" என்றார்கள்.

அதற்கு, மாலிக் ரஹ் அவர்கள் "வகுப்புக்கு வருவதென்றால் முன்கூட்டியே வந்து விட வேண்டும். தாமதமாக வந்து மக்களை கடந்து முன் வரிசையில் வந்து அமர்வதை நான் ஒரு போதும் அனுமதிக்க மாட்டேன்" என்று கூறினார்கள்.

அப்போது, ஹாரூன் ரஷீத் ரஹ் அவர்கள் "இமாம் அவர்களே! உங்கள் கட்டளைக்கு செவி சாய்க்கிறேன், கட்டுப்படுகின்றேன்" என்றார்கள்.

அஸர் தொழுகைக்குப் பிறகு இமாம் மாலிக் (ரஹ்) அவர்கள் மஸ்ஜிதுன் நபவீயிலே பாடம் நடத்துவதற்காக காத்திருந்தார்கள். அப்போது பாட நேரத்திற்கு முன்பாகவே ஹாரூன் ரஷீத் ரஹ் அவர்கள் அங்கே வருகை தந்தார்கள். அவருடன் சில பணியாளர்களும் ஒரு நாற்காலியுடன் வந்தார்கள். ஓரிடத்தில் நாற்காலி போடப்பட்டு அதில் ஹாரூன் ரஷீத் ரஹ் அவர்கள் அமர்ந்தார்கள்.

அதைக் கண்ட இமாம் மாலிக் (ரஹ்) அவர்கள் "யார் அல்லாஹ்விற்காக தம்மை தாழ்த்திக் கொண்டு பணிவுடன் நடந்து கொள்கின்றாரோ அல்லாஹ் அவரை அந்தஸ்தால் பன்மடங்கு உயர்த்துகின்றான். எவர் கர்வம் கொண்டு பெருமையுடன் நடந்து கொள்வாரோ அவரை அல்லாஹ் தாழ்த்தி விடுகின்றான்" என்று நபி ஸல் அவர்கள் கூறினார்கள் என்ற நபி மொழியை சொன்னார்கள்.

இந்த நபிமொழியை இமாம் மாலிக் (ரஹ்) அவர்கள் தம்மை சீர்திருத்தும் நோக்கிலேயே சொன்னதாக ஹாரூன் ரஷீத் ரஹ் அவர்கள் கருதியவர்களாக தம் பணியாளர்களை அழைத்து நாற்காலியை எடுத்துச் செல்லுமாறு பணித்து விட்டு தாமும் மாணவர்களோடு மாணவராக தரையில் அமர்ந்து பாடத்தை கவனிக்க ஆரம்பித்தார்கள். ( நூல்: அத் தவாளுஉ மின் ஹயாத்திஸ் ஸாலிஹீன், முரூஜுத் தஹப் வ மஆதினுல் ஜவ்ஹர் லில் மஸ்வூதீ  )

10) இறைவனின் மன்னிப்பை, நெருக்கத்தைப் பெற பணிவு அவசியம்!..

خرج عيسى عليه السلام، و معه صالح من صالحى بنى إسرائيل فتبعهما رجل خاطئ مشهور بالفسق فيهم، فقعد منتبذا عنهما، منكسرا، فدعا اللّه سبحانه
وقال: اللهم اغفر لى.
و دعا هذا الصالح و قال: اللهم لا تجمع غدا بينى و بين ذلك العاصى ..
فأوحى اللّه تعالى إلى عيسى عليه السلام: أنى قد استجبت دعاءهما جميعا، رددت ذلك الصالح، و غفرت لذلك المجرم. (الكتاب:  رسالة القشيرية للامام عبد الكريم القشيري جلد : 1  صفحه : 219)

ஈஸா (அலை)அவர்கள் வெளியே சென்றார்கள். அப்போது ஈஸா (அலை)அவர்களுடன் பனூ இஸ்ரவேலர்களைச் சார்ந்த நல்ல மனிதர்களில் ஒருவரும்  சென்றார்.

அப்போது, அந்த இருவரையும் அந்த வழியாக வந்த ஒரு மனிதரும் பின்தொடர்ந்தார். அவரோ அந்த காலத்தில் வாழ்ந்த மக்களிலேயே பெரும்பாவி என்று அறியப்பட்டவர்.

அந்த மனிதர் தான் செய்த பாவத்தை நினைத்து மனம் உடைந்தவராக சங்கை நிறைந்த அந்த இருவரை விட்டும் ஒதுங்கி ஓரிடத்தில் அமர்ந்தார்.

அப்போது அந்த மனிதர் அல்லாஹ்விடம்  அல்லாஹ்வே! என்னை மன்னித்து விடுவாயாக! என்று துஆ செய்தார்.

அதே நேரத்தில், நபி ஈஸா (அலை)  அவர்களுடன் வந்த நல்ல மனிதரோ “அல்லாஹ்வே! நாளை மறுமையில் என்னையும் இந்த பாவியையும் ஒன்று சேர்த்து விடாதே!" என்று துஆ செய்தார்.

உடனடியாக, அல்லாஹ் ரப்புல் ஆலமீன் ஈஸா (அலை) அவர்களுக்கு  “தற்போது என்னிடம் முறையிட்ட இருவரின் துஆவிற்கும் நான் பதிலளித்துவிட்டேன். நான் அந்த நல்ல மனிதரின் துஆவை நிராகரித்து விட்டேன். பாவியான மனிதரை நான் மன்னித்து விட்டேன்” என்று வஹீ அறிவித்தான். ( நூல்: ரிஸாலா அல் குஷைரிய்யா லிஇமாமி அப்துல் கரீம் அல் குஷைரீ, பாகம்: 1, பக்கம் 219 )

11) மாநபி (ஸல்) அவர்கள் தோழர்களிடம் மேற்கொண்ட பணிவு!

وَكَانَ صلى الله عَلَيْهِ وَسلم فِي بعض أَسْفَاره ، فَأمر بإصلاح شاة ، فَقَالَ رجل يَا رَسُول الله عَليّ : ذَبحهَا ، وَقَالَ آخر : عَليّ سلخها ، وَقَالَ آخر : عَليّ طبخها ، فَقَالَ صلى الله عَلَيْهِ وَسلم : ( وَعليّ جمع الْحَطب ) . فَقَالُوا يَا رَسُول الله نَحن نكفيك . فَقَالَ ( قد علمت أَنكُمْ تكفوني ، وَلَكِنِّي أكره أَن أتميز عَلَيْكُم ؛ فَإِن الله يكره من عَبده أَن يرَاهُ متميزا بَين أَصْحَابه ) ، وَقَامَ صلى الله عَلَيْهِ وَسلم وَجمع الْحَطب " .

هكذا ذكره بغير إسناد المحب الطبري رحمه الله في " خلاصة سير سيد البشر " (ص 87) : ، وكذا ذكره المقريزي في " إمتاع الأسماع " (2/188) ، والصفدي في " الوافي بالوفيات " (1/71)

பெருமானார் {ஸல்} அவர்கள் தமது தோழர்களுடன் மேற்கொண்ட பயணம் ஒன்றில் உணவு உண்ணும் நேரத்தில் ஒரு ஆட்டை கொண்டு வருமாறு ஏறினார்கள். அப்போது நபித்தோழர்களில் ஒருவர் அல்லாஹ்வின் தூதரே! நான் ஆட்டை அறுக்கின்றேன் என்றார். இன்னொரு நபித்தோழர் நான் ஆட்டை உரித்து இறைச்சியை எடுக்கிறேன் என்றார். இன்னொரு நபித்தோழர் நான் உணவு சமைக்கிறேன் என்றார். அப்போது நபி (ஸல்) அவர்கள் "நான் விறகுகளை சேமித்து வருகிறேன்" என்றார்கள்.

அதைக் கேட்ட நபித்தோழர்கள் அதிர்ந்தவர்களாக "அல்லாஹ்வின் தூதரே! நாங்கள் தான் இருக்கின்றோமே!?" நாங்கள் அதைப் பார்த்துக் கொள்கிறோம் என்றார்கள்.

அதற்கு, நபி (ஸல்) அவர்கள் "எனக்கு நன்றாகவே தெரியும். "நீங்கள் இதை என்னை செய்ய விடமாட்டீர்கள்" என்று. எனினும், உங்களில் இருந்து நான் வேறுபட்டு தனித்து விளங்குவதை வெறுக்கிறேன். ஏனெனில், "ஒருவர் தமது தோழர்களோடு பாகுபாட்டுடன் நடந்து கொள்வதை அல்லாஹ்வும் வெறுக்கின்றான்"  என்று கூறி விட்டு விறகு சேகரிக்க சென்றார்கள். ( நூல்: ஃகுலாஸத்து ஸியரு ஸய்யிதுல் பஷர் லிஇமாமி முஹிப்புத் தபரீ (ரஹ்)...)

இந்த சம்பவம் குறித்து 15 க்கும் மேற்பட்ட வரலாற்று ஆசிரியர்கள் தங்களுடைய நூல்களில் பதிவு செய்திருக்கிறார்கள். ஆனாலும் இதன் ஸனது தொடர் நபி ஸல் அவர்களிடம் சென்று சேரும் வகையில் இல்லை என்று இந்த சம்பவம் குறித்து குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

மாநபி (ஸல்) அவர்களின் மகத்தான பணிவு!

روى النسائي وأحمد بسنديهما عن أنس بن مالك رضي الله عنه: كان أهل بيت من الأنصار لهم جمل يسنون عليه وأنه استصعب عليهم فمنعهم ظهره وأن الأنصار جاءوا إلى رسول الله ـ صلى الله عليه وسلم ـ فقالوا: إنه كان لنا جمل نستني عليه وإنه استصعب علينا ومنعنا ظهره، وقد عطش الزرع والنخل فقال رسول الله ـ صلى الله عليه وسلم ـ لأصحابه: «قوموا» فقاموا فدخل الحائط والجمل في ناحيته فمشى النبي ـ صلى الله عليه وسلم ـ نحوه فقال الأنصار: إنه صار مثل الكلب وإنا نخاف عليك صولته فقال: «ليس علي منه بأس»، فلما نظر الجمل إلى رسول الله ـ صلى الله عليه وسلم ـ أقبل نحوه حتى خر ساجدا بين يديه فأخذ رسول الله ـ صلى الله عليه وسلم ـ بناصيته أذل ما كانت قط حتى أدخله في العمل. فقال له أصحابه: يا رسول الله هذا بهيمة لا يعقل يسجد لك ونحن أحق أن نسجد لك فقال: «لا يصلح لبشر أن يسجد لبشر ولو صلح لبشر أن يسجد لبشر لأمرت المرأة أن تسجد لزوجها من عظم حقه عليها».

அனஸ் இப்னு மாலிக் (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள்:- அன்ஸார்களின் குடும்பத்தார்களில் ஒரு குடும்பத்தாருக்கு ஒரு ஒட்டகம் இருந்தது. அது முரண்டு பிடித்து கலைந்து இங்கும் அங்கும் சுற்றிக் கொண்டு இருந்தது. அந்த குடும்பத்தார்கள் அவர்களுக்கு சொந்தமான ஒரு தோட்டத்தில் அதை வெளியே விடாமல் கட்டிப் போட்டு இருந்தனர். அந்த குடும்பத்தார் மாநபி ஸல் அவர்களைச் சந்தித்து அந்த ஒட்டகம் குறித்து மாநபி ஸல் அவர்களிடம் வந்து முறையிட்டனர்.

அப்போது நபி ஸல் அவர்கள் தமது தோழர்களிடம் எழுங்கள்! இன்னாரின் தோட்டத்துக்கு சென்று வருவோம்" என்று கூறினார்கள்.

தோழர்களோடு நபி ஸல் அவர்கள் அந்த அன்ஸாரிக் குடும்பத்தாரின் தோட்டத்திற்குள் நுழைந்து ஒட்டகம் நின்று கொண்டிருந்த இடத்தை நோக்கி நடந்தார்கள்.

அப்போது அன்ஸாரி குடும்பத்தார் "அல்லாஹ்வின் தூதரே! தற்போது அது நாயின் குணத்திற்கு ஒப்ப மாறி இருக்கிறது. ஆகவே, உங்களுக்கு ஏதேனும் தீங்கு விளைவிக்கும் என்று நாங்கள் அஞ்சுகின்றோம்" அதனருகில் செல்ல வேண்டாம் என்று கேட்டுக் கொண்டார்கள். 

அதற்கு, பெருமானார் ஸல் அவர்கள் "ஒன்றும் பிரச்சினை இல்லை. எனக்கு அது எந்த தீங்கையும் விளைவிக்காது" என்று கூறினார்கள்.

அப்போது, அந்த ஒட்டகம் மாநபி ஸல் அவர்கள் வந்த பாதையை முன்னோக்கி வந்து முழந்தாழிட்டு மாநபி ஸல் அவர்களுக்கு ஸஜ்தா - சிரம் பணிந்தது.

ஒட்டகத்தின் அருகே வந்த பெருமானார் ஸல் அவர்கள் அதன் மூக்கணாங்கயிற்றைப் பிடித்து அந்த ஒட்டகத்தை தட்டிக் கொடுத்தார்கள்.

அது முன்பு போல இயல்பாக செயல்படத் தொடங்கியது.இதைக் கண்ட நபித்தோழர்கள் "பகுத்தறிவு இல்லாத இந்த ஒட்டகம் உங்களுக்கு ஸஜ்தா செய்ததை நாங்கள் கண்டோம். உண்மையில் உங்களுக்கு ஸஜ்தா செய்ய அந்த ஒட்டகத்தை விட நாங்கள் அருகதை உள்ளவர்களாக இருக்கின்றோம்" என்றார்கள்.

அது கேட்ட அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் "எந்தவொரு மனிதரும் இன்னொரு மனிதருக்கு ஸஜ்தா செய்வது பொருத்தமான செயல் அல்ல.

அல்லாஹ் அல்லாத ஒருவருக்குச் சிரவணக்கம் செய்யுமாறு நான் கட்டளையிடுவதாக இருந்தால், கணவருக்குச் சிரவணக்கம் செய்யுமாறு மனைவிக்குக் கட்டளையிட்டிருப்பேன். ஏனெனில், ஒரு மனைவி தன் கணவனின் மீது அந்தளவு கடமைப்பட்டிருக்கின்றாள்" என்றார்கள் மாநபி (ஸல்) அவர்கள்.( நூல்: அஹ்மத், நஸாயீ )

      ஆகவே, அல்லாஹ்விற்காக நாம் பணிவை மேற்கொள்வோம்! வாழ்வில் உயர்வைப் பெறுவோம்!!