குழந்தைகளிடம் இடம் பெற வேண்டிய இனிய பண்புகளும்… இடம் பெறக்கூடாத தீய பண்புகளும்…

 

குழந்தைகளிடம்

இடம் பெற வேண்டிய இனிய பண்புகளும்…

இடம் பெறக்கூடாத தீய பண்புகளும்…

சமீப காலங்களாக குழந்தைகள் குறித்து ஆய்வுகள் செய்து வெளியிடப்படுகின்ற ஆய்வறிக்கைகள், அதில் தரப்படுகிற தரவுகள், புள்ளிவிவரங்கள் யாவும் அதிர்ச்சி தரக்கூடியவைகளாகவும், நம்மை பயத்திலும், ஒரு வித கலக்கத்திலும் ஆழ்த்தக் கூடியவைகளாகவும் இருக்கின்றன.

போதைப்பழக்கம், முன்விரோத வன்முறைச் செயல்கள், மனச்சோர்வு, மனச்சிதைவு, ஆரோக்கியமின்மை, தற்கொலை முடிவுகள் என பல தளங்களிலும் குழந்தைகள் – சிறார்கள் அடையாளப்படுத்தப்படுகின்றனர்.

இனி வரும் காலங்களில் குழந்தைகளை வளர்க்கும் விஷயத்தில் பெரும் பெரும் சவால்களையெல்லாம் எதிர் கொள்ளும் நிலை வருமோ என அச்சப்படாமல் இருக்க முடியவில்லை.

அதிலும் குறிப்பாக “முஸ்லிம் சமூகம்” சிறந்த தலைமுறையினரை உருவாக்க வேண்டிய கடமையில் சற்று தளர்ச்சியை அடைந்து விடுமோ என ஐயம் வருவதையும் மறுப்பதற்கில்லை.

சவாலான கால கட்டத்தில் நம்முன் இருக்கிற இந்த குழந்தைகளை வளர்க்கும் விவகாரத்தில் பெற்றோர்களுக்கு இஸ்லாம் என்ன வழிகாட்டுதலை வழங்கி இருக்கின்றது என்பதைப் பற்றி இன்றைய ஜும்ஆவின் அமர்வில் பேசவும் கேட்கவும் இருக்கின்றோம். இன்ஷா அல்லாஹ்…

குழந்தைகள் மனித வாழ்வின் அலங்காரம் என்கின்றான் எல்லாம் வல்ல இறைவன்.

குழந்தைகள் மனித சமூகத்திடம் ஒப்படைக்கப்பட்ட அமானிதம் என்கின்றார்கள் அகிலத்தின் அருட்கொடை முஹம்மது நபி {ஸல்} அவர்கள்.

அலங்காரமானதை, அமானிதப் பொருளை அழகுற பாதுகாப்பது தான் உலகின் நியதி. அழகுபட பாதுகாக்கத் தவறுகிற போது நாம் அடைகிற மன உளைச்சலும், சங்கடமும் அளப்பெரியதாய் இருக்கும் என்பதை நாம் உணர வேண்டும்.

அல்லாஹ் ரப்புல் ஆலமீன் இந்த உலகில் மிகச்சிறந்த மனிதர்களும், சீர்திருத்தவாதிகளும் உருவாக வேண்டுமானால் குழந்தைகளாக இருக்கும் போது அவர்களிடம் 9 இனிய பண்புகள் இடம் பெற்றிருக்க வேண்டும் என்றும், 4 தீய பண்புகள் இடம் பெற்றிருக்கக் கூடாது என்றும் அருள் மறையில் நயம்பட கூறுகின்றான்.

இறைத்தூதர் யஹ்யா (அலை) இறைத்தூதர் ஈஸா (அலை) ஆகியோரின் வாழ்க்கை வரலாற்றைக் கூறும் போது இந்த 13 பண்புகள் குறித்துப் பேசுகின்றான்.

வாருங்கள்! அந்த பண்புகள் என்னென்ன? என்று பார்த்து விட்டு இடம் பெற வேண்டிய பண்புகளை நம் குழந்தைகளுக்கு வழங்குவோம். இடம் பெறக்கூடாத பண்புகளை விட்டும் நம் குழந்தைகளை பாதுகாப்போம்.

يَايَحْيَى خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ وَآتَيْنَاهُ الْحُكْمَ صَبِيًّا (12) وَحَنَانًا مِنْ لَدُنَّا وَزَكَاةً وَكَانَ تَقِيًّا (13) وَبَرًّا بِوَالِدَيْهِ وَلَمْ يَكُنْ جَبَّارًا عَصِيًّا (14)

”யஹ்யாவே! நீர் இவ்வேதத்தை வலுவாகப் பற்றிப் பிடித்துக் கொள்வீராக! மேலும், சிறு வயதிலேயே நாம் அவருக்கு ஞானத்தை வழங்கினோம். இன்னும், நம்மிடமிருந்து இஅரக்கத்தன்மையையும், பரிசுத்த தன்மையையும் வழங்கினோம். மேலும், அவர் பயபக்தியாளராக இருந்தார். இன்னும் தம் பெற்றோருக்கு நன்மை செய்பவராகவும் இருந்தார். இன்னும் அவர் பெருமை கொண்டவராகவோ அல்லாஹ்வுக்கு மாறு செய்பவராகவோ இருக்கவில்லை”. ( அல்குர்ஆன்: 19: 12,13,14 )

يَاأُخْتَ هَارُونَ مَا كَانَ أَبُوكِ امْرَأَ سَوْءٍ وَمَا كَانَتْ أُمُّكِ بَغِيًّا (28) فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا (29) قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا (30) وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنْتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا (31) وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا (32)

“ஹாரூனுடைய சகோதரியே! உமது தந்தை தீய மனிதராக இருக்கவில்லையே! இன்னும் உமது தாயும் நடத்தை கெட்டவராக இருக்கவில்லையே! என்று அவர்கள் கூறினர்.

அதற்கு, மர்யம் தொட்டிலில் கிடந்த குழந்தை நோக்கி அக்குழந்தையிடமே கேட்குமாறு சுட்டிக்காட்டினார். “தொட்டில் குழந்தையாக இருக்கும் ஒருவரிடம் நாங்கள் எவ்வாறு பேச முடியும் என்று கேட்டார்கள்.

“அப்போது, நிச்சயமாக நான் அல்லாஹ்வின் அடிமையாவேன். அவன் எனக்கு ஒரு வேதத்தைக் கொடுத்து நபியாகவும் ஆக்கியிருக்கின்றான் என்று அக்குழந்தை கூறியது.

இன்னும் நான் எங்கிருப்பினும் அருள்வளம் நிறைந்தவனாகவே என்னை ஆக்கியுள்ளான். மேலும், நான் உயிர் வாழும் காலமெல்லாம் தொழுகையையும் ஜகாத்தையும் நிறைவேற்றிட உபதேசித்துள்ளான். இன்னும், என் தாயாருக்கு நான் நன்மை செய்ய வேண்டுமென்றும் எனக்கு கட்டளையிட்டுள்ளான். மேலும், பெருமையடிப்பவனாகவோ, துர்பாக்கியமுள்ளவனாகவோ என்னை அவன் ஆக்கிடவில்லை” எனவும் அக்குழந்தை பேசியது”. ( அல்குர்ஆன்: 19: 26 - 32 )

இந்த இரண்டு இறைத்தூதர்களின் சம்பவங்களிலும் குழந்தைப் பிராயத்தில் இடம் பெற்றிருக்க வேண்டிய பண்புகள் குறித்தும், இடம் பெறக்கூடாத தீய பண்புகள் குறித்தும் அல்லாஹ் கூறியிருப்பதை உணர முடிகின்றது.

இடம்பெற வேண்டிய இனிய பண்புகள்: 9 :

1.   குவ்வத் – ஆற்றல், 2. ஹிக்மத் – ஞானம், 3. ஹனான் – இரக்க சிந்தனை, 4. ஜகா – தூய்மை, 5. தக்வா – இறையச்சம், 6. பிர்ருல் வாலிதைன் – பெற்றோருக்கு நன்மை செய்தல், 7. முபாரகன் அய்ன மாகுந்து – எங்கிருந்த போதும் பரக்கத் பொருந்திய நிலை, 8,9. வஸிய்யத்தும் பிஸ்ஸலாத்தி, வஜ் - ஜகாத்,

இடம் பெறக்கூடாத தீய பண்புகள்: 4 :

1.   ஜப்பார் – பெருமை அடிக்கும் தன்மை, 2. அடக்கியாளும் தன்மை, 3. அல்லாஹ்விற்கு மாறு செய்யும் தன்மை, 4. துர்ப்பாகிய தன்மை.

குவ்வத் எனும் ஆற்றல்…

1.   உடல் வலிமை.

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْمُؤْمِنُ الْقَوِيُّ خَيْرٌ وَأَحَبُّ إِلَى اللَّهِ مِنْ الْمُؤْمِنِ الضَّعِيفِ

“பலகீனமான இறைநம்பிக்கையாளரை விட சக்தியும், வலிமையும் நிறைந்த  இறைநம்பிக்கையாளரே சிறந்தவரும், அல்லாஹ்விற்கு அதிக விருப்பமானவரும்  ஆவார்” என மாநபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் கூறியதாக  அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் அறிவித்தார்கள்.                         ( நூல்: திர்மிதி )

علموا أولادكم الرماية والسباحة وركوب الخيل

உமர் (ரலி) கூறினார்கள்: உங்கள் குழந்தைகளுக்கு நீச்சல், ஈட்டி எறிதல் போன்றவற்றை கற்றுக்கொடுங்கள். குதிரை மீது குதித்து ஏறுவதற்கு அவர்கள் பயிற்சி எடுக்கட்டும்”.

உடல் ரீதியான ஆற்றல் ஏற்படுவதற்கு இது போன்ற பயிற்சிகள் அவசியமாகும். இது போன்ற பயிற்சிகள் மூலம் பெறப்படும் உடல் வலிமை தான் பிற்காலத்தில், உழைப்பிற்கும், தீனுக்கும், சமுதாயத்திற்கும் பயன்படும்.

சிந்து சமவெளியை முஹம்மத் பின் காஸிம் (ரஹ்) அவர்கள் கைப்பற்றிய போது அவர்களிம் வயது (17) பைஸாந்திய சாம்ராஜ்ஜியத்தை முஹம்மத் பின் பாதிஹ் (ரஹ்) அவர்கள் கைப்பற்றிய பொழுது அவர்களின் வயது (23) ஸ்பெயினை தாரிக் பின் ஜியாத் (ரஹ்)அவர்கள்  கைப்பற்றிய  பொழுது அவர்களின் வயது (21) இது போன்ற வீரதீர செயல்களை செய்து இஸ்லாத்தின் வளர்சிக்கு தூண்களாக இருந்த இளைஞர்கள் அவர்களின் பெற்றோர்களால் உடல் வலிமையோடு உருவாக்கப்பட்டனர்.

2.   மனவலிமை..

உடல் வலிமையைப் போன்றே மன வலிமையும் நம் குழந்தைகளுக்கு அவசியம். மனவலிமை தான் தன்னம்பிக்கையை தரும். தீமைக்கு எதிராக போராடும் ஆற்றலைத் தரும். தீய பழக்க வழக்கம், தீய செயலைச் செய்வது போன்றவற்றில் வீழ்வதில் இருந்து பாதுகாக்கும்.

وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَن نَّفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ ۚ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ ۖ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ ۖ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ

அவர் எந்தப் பெண்ணின் வீட்டில் இருந்தாரோ, அவள் அவர்மீது விருப்பங்கொண்டு, கதவுகளைத் தாழிட்டுக் கொண்டு (தன் விருப்பதிற்கு இணங்குமாறு) "வாரும்" என்று அழைத்தாள் - (அதற்கு அவர் மறுத்து,) "அல்லாஹ் (இத்தீய செயலிலிருந்து) என்னைக் காத்தருள்வானாக் நிச்சயமாக (உன் கணவர்) என் எஜமானர், என் இடத்தை அழகாக (கண்ணியமாக) வைத்திருக்கிறார் - அநியாயம் செய்பவர்கள் நிச்சயமாக வெற்றி பெற மாட்டார்கள்" என்று சொன்னார்.

قَالَتْ فَذَٰلِكُنَّ الَّذِي لُمْتُنَّنِي فِيهِ ۖ وَلَقَدْ رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ فَاسْتَعْصَمَ ۖ وَلَئِن لَّمْ يَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُونًا مِّنَ الصَّاغِرِينَ

அதற்கவள் "நீங்கள் எவர் சம்பந்தமாக என்னை நிந்தித்தீர்ளோ, அவர்தாம் இவர்; நிச்சயமாக நான் அவரை என் விருப்பத்திற்கு இணங்கும்படி வற்புறுத்தினேன் - ஆனால் அவர் (மன உறுதியுடன்) தம்மைக் காத்துக் கொண்டார். இனியும் அவர் நான் இடும் கட்டளைக்கிணங்கி நடந்து கொள்ளாவிட்டால் சிறையில் தள்ளப்படுவார்; மேலும் அவர் சிறுமை அடைந்தவர்களில் ஒருவராகவும் ஆகிவிடுவார்" என்று சொன்னாள்.

 قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ ۖ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُن مِّنَ الْجَاهِلِينَ

(அதற்கு) அவர், "என் இறைவனே! இவர்கள் என்னை எதன் பக்கம் அழைக்கிறார்களோ, அ(த்தீய)தை விடச் சிறைக்கூடமே எனக்கு அதிக விருப்பமுடையதாகும்; இவர்களின் சதியை விட்டு நீ என்னைக் காப்பாற்றவில்லையானால், நான் இவர்கள் பால் சாய்ந்து (பாவத்தால்) அறிவில்லாதவர்களில் ஒருவனாகிவிடுவேன்" என்று (பிரார்த்தித்தவராக) கூறினார்.

யூஸுஃப் (அலை) அவர்களுக்கு மனவலிமை இருந்ததால் தான் தீமையை எதிர்த்து குரல் கொடுக்கவும், தீமையை செய்ய நிர்பந்திக்கும் போது எதிர்த்துப் போராடவும் முடிந்தது என்பதை மேற்கூறிய இறை வசனங்களில் இருந்து விளங்க முடிகின்றது.

மேலும், சிறையில் இருந்து விடுதலை, குற்றமற்றவர் எனும் நிரூபணம், அரசரின் நெருக்கம் பெறுதல், உயர் அதிகாரத்தில் அமர்த்தப்படுதல், குற்றம் செய்த அரசி மனம் திருந்தி அல்லாஹ்விடம் மீளுதல் என பல்வேறு நலவுகள் வந்து சேர அவர்களின் மனவலிமை தான் காரணம் என்பதையும் உணர முடிகின்றது.

ஹிக்மத் – அறிவு ஞானம்..

ஹிக்மத் என்பதற்கு பல்வேறு பொருள்கள் சொல்லப்படுகின்றது. மேலும், அது அல்லாஹ் தான் நாடியவர்களுக்கு மட்டுமே கொடுப்பது என்றும் கருத்து நிலவுகின்றது. எனினும், பல்வேறு திருக்குர்ஆனின் விரிவுரையாளர்களின் கூற்றுப்படி குர்ஆனுடைய ஞானம், ஹதீஸ் உடைய ஞானம், ஃபிக்ஹு சட்டத்துறையின் ஞானம் ஆகியவற்றிற்கும் சொல்லப்படும்.

முதலில் ஈமான் மற்றும் கொள்கை தொடர்பான அறிவைக் கற்றுக் கொடுக்க வேண்டும்.

عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّهُ قَالَ كُنْتُ رَدِيفَ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ

يَا غُلَامُ أَوْ يَا غُلَيِّمُ أَلَا أُعَلِّمُكَ كَلِمَاتٍ يَنْفَعُكَ اللَّهُ بِهِنَّ فَقُلْتُ بَلَى فَقَالَ احْفَظْ اللَّهَ يَحْفَظْكَ احْفَظْ اللَّهَ تَجِدْهُ أَمَامَكَ تَعَرَّفْ إِلَيْهِ فِي الرَّخَاءِ يَعْرِفْكَ فِي الشِّدَّةِ وَإِذَا سَأَلْتَ فَاسْأَلْ اللَّهَ وَإِذَا اسْتَعَنْتَ فَاسْتَعِنْ بِاللَّهِ قَدْ جَفَّ الْقَلَمُ بِمَا هُوَ كَائِنٌ فَلَوْ أَنَّ الْخَلْقَ كُلَّهُمْ جَمِيعًا أَرَادُوا أَنْ يَنْفَعُوكَ بِشَيْءٍ لَمْ يَكْتُبْهُ اللَّهُ عَلَيْكَ لَمْ يَقْدِرُوا عَلَيْهِ وَإِنْ أَرَادُوا أَنْ يَضُرُّوكَ بِشَيْءٍ لَمْ يَكْتُبْهُ اللَّهُ عَلَيْكَ لَمْ يَقْدِرُوا عَلَيْهِ وَاعْلَمْ أَنَّ فِي الصَّبْرِ عَلَى مَا تَكْرَهُ خَيْرًا كَثِيرًا وَأَنَّ النَّصْرَ مَعَ الصَّبْرِ وَأَنَّ الْفَرَجَ مَعَ الْكَرْبِ وَأَنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا

 

அப்துல்லாஹ் இப்னு அப்பாஸ் (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: “ஒரு நாள் நான் நபியவர்களின் பின்னால் வாகனத்தில் அமர்ந்திருந்தேன்.

அப்போது நபியவர்கள் என்னைப் பார்த்து சிறுவனே! நான் உனக்கு சில வார்த்தைகளை கற்றுத் தரட்டுமா?! அல்லாஹ் அதன் மூலம் உனக்கு நற்பயனை வழங்குவான்!” என்று கேட்டார்கள். நான், “ஆம்! அல்லாஹ்வின் தூதரே! அவசியம் கற்றுத்தாருங்கள்! என்றேன். அப்போது மாநபி {ஸல்} அவர்கள்

“1. அல்லாஹ்வை நீ பேணிக்கொள்! (பயந்து கொள்). அவன் உன்னை பாதுகாப்பான். 2. அல்லாஹ்வை நீ பேணிக்கொள்! (பயந்து கொள்) உனக்கு முன்னால் அவனை நீ காண்பாய். 3. நீ ஆரோக்கியமாகவும், செழுமையாகவும் வாழும் காலத்தில் அல்லாஹ்வை நினைத்து வாழ்! உன்னுடைய கஷ்டமான காலத்தில் அல்லாஹ்வும் உன்னை நினைவில் வைத்திருப்பான்.

4. நீ ஏதாவது கேட்டால் அல்லாஹ்விடமே கேள்! 5. நீ உதவி தேடினால் அல்லாஹ்வைக் கொண்டே உதவி தேடு! ஏனெனில், எழுது கோள்கள் உயர்த்தப்பட்டுவிட்டன! எவைகள் எல்லாம் உண்டாக வேண்டும் என அவன் தீர்மானித்தானோ அவைகள் எல்லாம் உண்டாகி விட்டன.

 6. அறிந்து கொள்! முழு மனித சமூகமும் ஒன்று சேர்ந்து உனக்கொரு நன்மையான காரியத்தை செய்ய நாடினாலும் அதனை அல்லாஹ் உனக்கு விதித்திருந்தால் தவிர அவர்களால் எதுவும் செய்ய முடியாது!

 7. அவ்வாறு தான் முழு மனித சமூகமும் ஒன்றிணைந்து உனக்கொரு தீங்கை விளைவிக்க முற்பட்டாலும் அல்லாஹ் உனக்கு அந்த தீமையை விதித்திருந்தாலே தவிர அவர்களால் அதனை செய்ய முடியாது!

8. அறிந்துகொள் சிறுவனே! நீ வெறுக்கின்ற பல காரியங்களில் பொறுமை மேற்கொண்டால் பல நல்ல விளைவுகளைக் காண்பாய்!

9. திண்ணமாக! அல்லாஹ்வின் உதவி என்பது பொறுமை கொள்வதில் தான் இருக்கின்றது!, திண்ணமாக, மகிழ்ச்சி என்பது சிரமத்தை ஏற்றுக் கொள்வதில் தான் இருக்கின்றது! திண்ணமாக, இலகு என்பது கஷ்டத்தைத் தாங்கிக் கொள்வதில் தான் இருக்கின்றது!” என்று கூறினார்கள்.                              ( நூல்: திர்மிதீ )

 

قال جندب بن عبد الله -رضي الله عنه

كنا مع النبي -صلى الله عليه وسلم- ونحن فتية حَزاوِرَة -أي: قارَبْنا البلوغَ- فتعلمنا الإيمانَ قبل أن نتعلم القرآن، ثم تعلمنا القرآن فازددنا به إيمانًا

رواه ابن ماجه).

“நாங்கள் நபி {ஸல்} அவர்களோடு அமர்ந்திருந்தோம். நாங்கள் பருவ வயதை நெருங்கிய சிறுவர்களாக இருந்தோம். அப்போது நபி {ஸல்} அவர்கள் எங்களுக்கு ஈமானுடைய விஷயங்களைக் கற்றுக் கொடுத்தார்கள். பின்னர் எங்களுக்கு குர்ஆனைக் கற்றுக் கொடுத்தார்கள். குர்ஆனுக்கும் முன்பாக நாங்கள் ஈமானுடைய விஷயங்களைக் கற்றுக் கொண்டதால் குர்ஆனை ஓதும் போது எங்களின் ஈமான் அதிகரித்தது”. என ஜுந்துப் இப்னு அப்துல்லாஹ் (ரலி) அறிவிக்கின்றார்கள். ( நூல்: இப்னு மாஜா )

இன்றைய நவீன காலத்தில் ஃபிக்ஹ் சட்டங்களும், ஹலால் ஹராம் குறித்த ஞானங்களும் மிக அவசியமாகும். அந்த ஞானங்கள் இல்லாததால் தான் இளமைப் பருவத்தில் நம் சமூகத்தினர் பல்வேறு தீய செயல்களில் ஈடுபடும் நிலைக்கு தள்ளப்படுகின்றனர்.

இமாம் ஷாஃபிஈ (ரஹ்) அவர்களின் உருவாக்கம்..

இமாம் முஹம்மத் இப்னு இத்ரீஸ் அஷ்ஷாஃபிஈ (ரஹ்) அவர்கள் ஹிஜ்ரி 150 –இல் ஃபலஸ்தீனீன் காஸாவில் பிறக்கின்றார்கள்.

ஹிஜ்ரி 204 –இல் எகிப்தின் கெய்ரோவில் மரணிக்கின்றார்கள். சுமார் 55 ஆண்டு காலம் வாழ்ந்த அவர்கள் கோடான கோடி பேர்களால் இன்றளவும் பேசப்பட்டு, பின்பற்றப்பட்டு, அனுதினமும் நினைவு கூறப்பட்டு துஆச் செய்யப்பட்டு கௌரவிக்கப் படுகின்றார்கள்.

அல்லாஹ்வின் தூதர் {ஸல்} அவர்களின் வம்சாவளியில் பிறந்து, முத்தலிபீ என்றே அழைக்கப்பட்டார்கள். மிகவும் ஏழ்மையான குடும்பத்தில் பிறந்த அவர்கள் தங்களின் இரண்டாம் வயதில் தந்தையை இழந்து அநாதையாக ஆகின்றார்கள்.

காஸாவின் ஓர் குடிசையில் பிறந்த தன் மகனை உலகறியும் அறிஞராக, புகழ்மிக்க வாழ்க்கைக்குச் சொந்தமானவராக மாற்ற வேண்டும் என்ற வேட்கையோடு இரண்டு வயது பாலகனை தூக்கிக் கொண்டு மக்காவிற்கு வருகின்றார்கள்.

இமாம் ஷாபிஈ அவர்களை உருவாக்குவதில்தில் அவரது தாய் எடுத்துக் கொண்ட முயற்சி அளப்பரியது. இமாம் ஷாஃபிஈ அவர்களை எப்படி வளர்க்க வேண்டும் என்பதில் மிகச் சரியான திட்டத்தை வகுத்து வளர்த்தார்கள்.

ஏழு வயதில் முழுக் குர்ஆனையும் மனனம் செய்ய வைத்து ஹாஃபிளாக உருவாக்கினார்கள்.

இமாம் ஷாஃபிஈ அவர்கள் விளையாட்டில் கவனம் செலுத்திக் கொண்டு இருந்தார்கள். அதுவும் அம்பெறியும் விளையாட்டில் பெரும் வீரராக உருவெடுத்தார்கள்.

وأقبل على الرمي ، حتى فاق فيه الأقران ، وصار يصيب من عشرة أسهم تسعة

இமாம் ஷாஃபிஈ அவர்களே கூறுவார்கள்: நான் இலக்கை நோக்கி குறி வைத்து பத்து அம்புகளை எய்கிறேன் என்றால் ஒன்பது அம்புகள் மிகச் சரியாக இலக்கை சென்று அடைந்து விடும், ஒரு அம்பு தான் இலக்கில் இருந்து தவறும்”.

மாபெரும் அறிஞராக உருவெடுக்க வேண்டும் என்கிற கனவைச் சுமந்து நிற்கிற அவரது தாய்க்கு இது கவலையைத் தந்தது.

 

وجعلت أطلب العلم ، فتقول لي : لا تشتغل بهذا ، وأقبل على ما ينفعك ، فجعلت لذتي في العلم

ஒரு நாள் தனது மகனை அமர வைத்து மகனே! இது போன்ற உனக்கு பயன் தராதவைகளில் கவனம் செலுத்தாதே! உனக்கு பயன் அளிக்கும் விஷயத்தில் உன் கவனத்தைத் திருப்பு!” இமாம் ஷாஃபிஈ அவர்கள் கூறுவார்கள்: அதன் பின்னர் எனக்கு அறிவு ஞானத்தைப் பெறுவதில் இன்பம் ஏற்பட்டது.

ثم أقبل على العربية والشعر 

فبرع في ذلك وتقدم . ثم حبب إليه الفقه ، فساد أهل زمانه

பின்பு அரபு மொழியிலும், அரபி இலக்கியத்திலும் தேர்ச்சி பெற்றார்கள். பின்னர் ஃபிக்ஹ் கலையில் கவனம் செலுத்தி அதிலும் தேர்ச்சி பெற்று சம காலத்து பெரும் அறிஞர்களுக்கு நிகராக விளங்கினார்கள்.

அப்போது இமாம் ஷாஃபிஈ அவர்களுக்கு என்ன வயதிருக்கும் என்று நினைக்கின்றீர்கள்? வெறும் 9 வயது தான்.

இமாம் ஷாஃபிஈ அவர்கள் இந்த கல்வியறிவைப் பெற்றுக் கொண்ட கால கட்டம் என்பது மிகவும் கவனிக்கத்தக்க ஒன்று.

ஏனெனில், படிக்கும் ஆர்வம் இருந்த அவரிடத்தில் படிப்புக்குத் தேவையான வசதி வாய்ப்புகள் இல்லை.

ஆசிரியர் நடத்துகின்ற பாடத்தை எழுதி வைத்திட பேப்பர் கூட இல்லை. அவரது தாயாரிடம் முறையிட்ட போது அரசுக் கருவூலத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டு வெளியே வீசப்பட்ட பேப்பர்களை எடுத்துக் கொண்டு வந்து கொடுத்து எழுதப்படாத மற்றொரு பகுதியிலே எழுதச் சொன்னார்களாம் அவர்களது தாயார்.

இப்படியாக ஒருவாராக படிக்க வைத்தார்கள். தங்களின் மகனை மதீனாவில் பிரபல்யமாக இருக்கும் இமாம் மாலிக் அவர்களிடம் ஹதீஸ் கலையைக் கற்க வைக்க வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டார்கள்.

அதற்காக அடுத்தக் கட்ட முயற்சியாக இமாம் மாலிக் ரஹ் அவர்கள் எழுதிய முஅத்தாவை மனனமிட வைத்தார்கள்.

حدثنا المزني ، سمع الشافعي يقول : حفظت القرآن وأنا ابن سبع سنين ، وحفظت " الموطأ " وأنا ابن عشر 

        فكان أول ما فعله قبل سفره هو حفظ الموطأ، فحفظه في تسع ليالٍ

இமாம் முஸ்னீ (ரஹ்) அவர்கள் இமாம் ஷாஃபிஈ அவர்கள் வாயிலாக அறிவிக்கின்றார்கள்: “நான் ஏழு வயதில் குர்ஆனை மனனம் செய்தேன். பத்து வயதாக இருக்கும் போது முஅத்தாவை மனனம் செய்தேன்” என்று இமாம் ஷாஃபிஈ கூறினார்கள். முஸ்னீ ரஹ் அவர்கள் இமாம் ஷாஃபிஈ அவர்கள் வெறும் 9 நாட்களில் மனனம் செய்தார்கள்.

“பின்னர் 14 –ஆம் வயதில் இமாம் மாலிக் ரஹ் அவர்களிடம் அழைத்துச் சென்று மாணவராகச் சேர்த்து சுமார் 9 ஆண்டுகள் இமாம் மாலிக் (ரஹ்) அவர்கள் மரணமாகும் வரை அங்கேயே இருந்தார்கள்.

அதன் பின்னர் மக்கா, மதீனா, மிஸ்ர், பக்தாத் என அரபுலகத்தின் அனைத்துப் பகுதிகளிலும் இமாம் ஷாஃபிஈ அறியப்பட்டார்கள்.

அரபுலகத்தின் அனைத்துப் பகுதிகளுக்கும் சென்று மார்க்கல்வியை பயிற்றுவித்தார்கள்.

இறுதியாக, ஹிஜ்ரி 198 –இல் மிஸ்ரின் மஸ்ஜித் அம்ர் இப்னுல் ஆஸில் ஆசிரியராகப் பணியாற்றி பல்லாயிரக்கணக்கான அறிஞர் பெருமக்களை உருவாக்கினார்கள்.

இஸ்லாமிய உலகின் அறியப்பட்ட பெரும்பாலான அறிஞர் பெருமக்கள் அது எந்தத் துறை அறிஞர்களாக இருந்தாலும் அவர்கள் இமாம் ஷாஃபிஈ ரஹ் அவர்களின் மதஹபைப் பின்பற்றக் கூடியவர்களாகவே இருப்பார்கள்.

குறிப்பாக, இமாம் பைஹகீ, ஹாகிம் அன்னய்ஸாபூரி, ஜலாலுத்தீன் சுயூத்தி,  இமாம் தகபீ, இமாம் கஸ்ஸாலி, இமாம் நவவி, இமாம் இப்னு ஹஜர் அஸ்கலானி,  ஹாபிழ் இப்னு கஸீர், இமாம் புகாரி ஆகியோர்.  ( நூல்: அத் தபகாத்துஷ் ஷாஃபிஈ )

இமாம் புகாரீ (ரஹ்) அவர்களின் உருவாக்கம்….

ஆதாரப்பூர்வமான ஆறு ஹதீஸ் கிரந்தங்களில் மிகவும் பிரபல்யமான நூல் புகாரி, இமாம் அபூ அப்தில்லாஹ் முஹம்மது இப்னு இஸ்மாயில் அல் புகாரி

புகாரா என்ற ஊரைச் சேர்ந்தவர். இந்த ஊரின் பெயரே இவர்களது பெயராக அழைக்கப்பெற்றது. ஏறக்குறைய 16 வருடங்கள் கடின உழைப்பால் தொகுக்கப்பட்ட ஹதீஸ் தொகுப்பு நூல் தான் புகாரி.

இமாம் அவர்களின் தாய் தந்தை இஸ்லாத்தில் மிகவும் பற்று உள்ளவர்களாக இருந்தார்கள். இதனால் இவர்களையும் இஸ்லாமிய பற்று உள்ளவர்களாக வளர்த்தார்கள்.

சிறு வயதாக இருக்கும் பொழுது தந்தையை இழந்தார்கள். தாய் இவர்களை மார்க்கப் பற்றுள்ளவர்களாக, இல்முடையவர்களாக வளர்த்தெடுத்தார்கள்.

சிறு வயதிலேயே கண் தெரியாதவராக இருந்தார்கள் . இவர்கள் தாயின் துஆவினால் அல்லாஹ் இவர்களுக்கு கண்பார்வையை கொடுத்தான்.

இவர்களுடைய தந்தை இஸ்மாயில் (ரஹ்) அவர்கள் ஒரு ஹதீஸ் கலை அறிஞர். இமாம் மாலிக் (ரஹ்) அவர்களின் மாணவர். கண்பார்வை இவர்களுக்கு வந்த பிறகு அல்லாஹ் இவர்களுக்கு மனனம் செய்யும் ஆற்றலையும் அருளினான்.

10 வயதிலேயே குர் ஆனை மனனம் செய்தார்கள். ஷுயூஹுள்  முஹத்தீஸீன்களிடம் (ஹதீஸ் கலை அறிஞர்கள்) புகாரா ஊரிலேயே  ஹதீஸ்களை கற்றுத்தேர்ந்தார்.

முஹம்மது இப்னு அபீ ஹாத்திம் (ரஹ்) அவர்கள் புகாரி அவர்களிடம் கேட்கிறார்கள், "உங்களுக்கு எப்படி இந்த ஹதீஸ் கலையில் ஆர்வம் வந்தது"?

அதற்கு அவர்கள் சிறு வயதிலேயே குர்ஆனையும், ஹதீஸ்களையும் படிக்க ஆரம்பித்து விட்டதனால் அப்பொழுதிலிருந்தே ஆர்வம் வந்துவிட்டது என்று கூறினார்கள்.

ஒவ்வொரு குழந்தைக்கும் முதல் பள்ளிக்கூடமாக தாய் தான் இருக்கிறார்கள். அப்படிப்பட்ட தாயாக இவர்கள் தாய் சிறு வயதிலேயே இவர்களுக்கு கல்வி ஆர்வத்தை ஊட்டி வளர்த்தார்கள்.

இவர்களது தாய் ஹஜ் செய்வதற்காகவும், மகன் மக்காவிலுள்ள அறிஞர்களிடம் கல்வி கற்பதற்காகவும், இவர்களது மகன் புகாரி, அஹ்மது அவர்களை அழைத்துக்கொண்டு ஹஜ் செய்கிறார்கள்.

இமாம் புகாரி(ரஹ்) அவர்கள் படிப்பின் மீது உள்ள ஆர்வத்தினால் தன் தாயிடம், இங்கேயே நான் தங்கி படிக்கிறேன் என்று கூறுகிறார்கள். அதற்கு அவர்கள் தாயும் சம்மதிக்கிறார்கள். கல்வி பயணத்தை மக்காவில் ஆரம்பித்து மதீனா , ஹிஜாஸ் போன்ற ஊர்களுக்கு சென்று கல்வி கற்றார்கள்.

14 ஆயிரம் மைல்கள் தூரம் அலைந்து கல்வியைத் தேடி கற்றார்கள்.

6 லட்சம் ஹதீஸ்களை மனனம் செய்துள்ளார்கள். இதில் 3 லட்சம்  ஹதீஸ்கள் அறிவிப்பாளர்கள் தொடருடன் மனனம் செய்துள்ளார்கள்.

இமாம் புகாரி (ரஹி) அவர்கள் ஃபிக்ஹ் , ஹதீஸ், அகீதா என 3 துறைகளிலும் தேர்ச்சி பெற்றவர்களாக இருந்துள்ளார்கள்.

எனவே, நாம் நமது குழந்தைகளுக்கு குர்ஆன், ஸுன்னா, ஃபிக்ஹ் ஆகியவற்றின் ஞானங்களை குழந்தைப் பருவத்திலேயே சொல்லித் தர வேண்டும்.

அதே போன்று சபை ஒழுங்குகள் குறித்தும், நடைபாதையின் ஒழுங்குகள் குறித்தும், சிறுநீர் கழிப்பதன் ஒழுங்கள் குறித்தான ஞானத்தையும் நாம் வழங்க வேண்டும்.

ஹனான் – இரக்க சிந்தனையும், இளகிய மனமும்....

இன்று சில குழந்தைகளைப் பார்க்கின்றோம். அவர்கள் புழு பூச்சிகளைப் பிடித்து, எறும்புகளைப் பிடித்து ஆப்ரேஷன் செய்து கொண்டிருப்பார்கள். பறவைகளின் காலில் கயிறு கட்டி விளையாடுகின்றார்கள். கோழி குஞ்சை பலமாகப் பிடித்து விளையாடுவார்கள். இவைகளெல்லாம் மறைமுகமாக அவர்களின் மனதிலே இடம் பெற்றிருக்கும் வன்முறை எண்ணங்கள்.

பள்ளிக்கூடத்தில் தன்னுடன் படிக்கும் சக மாணவ, மாணவியரிடத்திலே கடுமையாக நடந்து கொள்வார்கள். வீட்டிலும் வெளியிலும் உள்ள பெரியோர்களிடத்தில் மரியாதைக் குறைவாக நடந்து கொள்வார்கள் ஆரம்பத்திலேயே நாம் இதை தடுக்கவில்லையென்றால் அவர்களிடம் இரக்க சிந்தனையும், இளகிய மனமும் இல்லாமல் போய் விடும்.

இன்றைய குழந்தைகள் தான் நாளைய அதிகாரிகள், நிர்வாகிகள், ஆட்சியாளர்கள், வயது முதிர்ந்த பெற்றோர்களை பராமரிக்க வேண்டியவர்கள். சகோதர. சகோதரிகள், உறவுகள், நண்பர்கள், அண்டை வீட்டார் என அனைவரின் உரிமைகளையும் வழங்க வேண்டியவர்கள், மனைவி மக்களின் கடமைகளை நிறைவேற்ற வேண்டியவர்கள் ஆதலால் இரக்க குணமும், இளகிய மனமும் கொண்டவர்களாக அவர்களை உருவாக்க வேண்டும்.

وعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ صلى الله عليه وسلم أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ :¬«بَيْنَمَا رَجُلٌ يَمْشِي بِطَرِيقٍ إِذْ اشْتَدَّ عَلَيْهِ الْعَطَشُ، فَوَجَدَ بِئْرًا، فَنَزَلَ فِيهَا فَشَرِبَ، وَخَرَجَ، فَإِذَا كَلْبٌ يَلْهَثُ يَأْكُلُ الثَّرَى مِنْ الْعَطَشِ، فَقَالَ الرَّجُلُ: لَقَدْ بَلَغَ هَذَا الْكَلْبَ مِنْ الْعَطَشِ مِثْلُ الَّذِي بَلَغَ مِنِّي، فَنَزَلَ الْبِئْرَ، فَمَلَأَ خُفَّهُ، ثُمَّ أَمْسَكَهُ بِفِيهِ، حَتَّى رَقِيَ، فَسَقَى الْكَلْبَ، فَشَكَرَ اللَّهُ لَهُ فَغَفَرَ لَهُ». فَقَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ وَإِنَّ لَنَا فِي الْبَهَائِمِ لَأَجْرًا؟ فَقَالَ: «فِي كُلِّ ذِي كَبِدٍ رَطْبَةٍ أَجْرٌ»[البخاري ومسلم].

அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள்: “ஒரு மனிதன் காட்டில் நடந்து சென்று கொண்டிருந்தான். அவனுக்குக் கடுமையாக தாகம் ஏற்பட்டது. அருகில் இருந்த கிணற்றுக்குள் இறங்கி நீர் அருந்தினான். தாகம் தீர நீர் அருந்திய பின்னர் மேலே வந்தான். அங்கே நாயொன்று தாகத்தின் கொடுமையால் தரையை நக்கிக் கொண்டிருந்தது.

அப்போது அந்த மனிதன் ”நாம் எவ்வாறு தாகத்தால் துடித்துக் கொண்டிருந்தோமோ அவ்வாறு தானே இந்த நாயும் தாகத்தால் துடித்துக் கொண்டிருக்கின்றது” என்று தன் மனதினுள் எண்ணினான்.

உடனே, கிணற்றுக்குள் இறங்கி தனது காலுறைக்குள் தண்ணீர் நிரப்பிக் கொண்டு வெளியே வந்து அந்த நாய்க்குத் தண்ணீர் புகட்டினான். அல்லாஹ் அவனது இந்தச் செயலை மிகவும் மதித்தான். அதன் விளைவாக அவனது பாவங்களை மன்னித்தான்” என நபி {ஸல்} அவர்கள் கூறினார்கள்.

அப்போது, நபித்தோழர்கள் “அல்லாஹ்வின் தூதரே! பிராணிகளுக்குச் சேவை செய்தாலும் நன்மை கிடைக்குமா?” என்று கேட்டார்கள்.

அதற்கு, நபி {ஸல்} அவர்கள் “ஈரமான ஈரலுடைய எந்த ஒன்றுக்கும் அதாவது எந்த ஓர் உயிர் பிராணிக்கும் சேவை செய்தாலும் நன்மை கிடைக்கும்” என்று பதில் கூறினார்கள்.                                                                                                                     ( நூல்: புகாரி ) 

وعن أبي هريرة رضي الله قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم إن الله عز وجل يقول يوم القيامة يا ابن آدم مرضت فلم تعدني قال يا رب كيف أعودك وأنت رب العالمين قال أما علمت أن عبدي فلانا مرض فلم تعده أما علمت أنك لو عدته لوجدتني عنده يا ابن آدم استطعمتك فلم تطعمني قال يا رب كيف أطعمك وأنت رب العالمين قال أما علمت أنه استطعمك عبدي فلان فلم تطعمه أما علمت أنك لو أطعمته لوجدت ذلك عندي يا ابن آدم استسقيتك فلم تسقني قال يا رب كيف أسقيك وأنت رب العالمين قال استسقاك عبدي فلان فلم تسقه أما علمت أنك لو سقيته لوجدت ذلك عندي رواه مسلم

 

அபூஹுரைரா (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள்: அல்லாஹ்வின் தூதர் {ஸல்} அவர்கள் எங்களை நோக்கி “மறுமை நாளில் அல்லாஹ் மனிதனிடம் “மனிதனே! நான் நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தேன். நீயோ என்னை நலம் விசாரிக்க வரவில்லையே!” என்று கேட்பான்.

மனிதன் பதைபதைப்போடு “என் இறைவனே! நீ தானே அனைத்துலகையும் படைத்து பரிபாலித்துக் கொண்டிருக்கின்றாய்! உன்னை எப்படி நான் வந்து நலம் விசாரிப்பது” என்று கேட்பான்.

அப்போது, அல்லாஹ் “இன்ன மனிதன் நோயுற்றிருந்ததை நீ அறிந்திருந்தாய் தானே! ஆனால், அவனது உடல் நலம் பற்றி நீ விசாரிக்கச் செல்லவில்லையே! நீ அவனை நலம் விசாரிக்கச் சென்றிருந்தால் அங்கே என்னைப் பார்த்திருப்பாய்!” என்று கூறுவான்.

மீண்டும், அல்லாஹ் “மனிதா! உன்னிடம் நான் உணவு கேட்டேனே? நீ ஏன் எனக்கு உணவு அளிக்கவில்லை?” என்று கேட்பான்.

அதற்கு, மனிதன் “அகில உலகங்களின் இரட்சகன் நீ! எப்போது நீ பசியோடு இருந்தாய்? நான் உனக்கு எப்படி உணவளிப்பது?” என்று கேட்பான்.

அப்போது, அல்லாஹ் ““இன்ன மனிதன் பசியோடு இருந்ததை நீ அறிந்திருந்தாய் தானே! ஆனால், அவனது பசியை போக்கிட உணவு கொடுக்க வில்லையே! நீ அவனுக்கு உணவு கொடுத்திருந்தால் அங்கே என்னைப் பார்த்திருப்பாய்!” நீ அவனது தேவையை நிறைவேற்றி இருந்தால் அதற்கான நற்கூலியை இப்போது இங்கு பெற்றிருப்பாய்!” என்று கூறுவான்.

மீண்டும், அல்லாஹ் “மனிதா! நான் தாகித்த நிலையில் உன்னிடம் வந்து தண்ணீர் கேட்டேனே? ஏன் எனக்கு நீ குடிக்கத் தண்ணீர் தரவில்லை?” என்று கேட்பான்.

அதற்கு, மனிதன் “அகில உலகங்களின் அதிபதி நீ! எப்போது தாகித்திருந்தாய்? உனக்கு எவ்வாறு நான் தண்ணீர் புகட்டுவது?” என்று கேட்பான்.

அப்போது, அல்லாஹ் ““இன்ன மனிதன் தாகத்தோடு இருந்ததை நீ அறிந்திருந்தாய் தானே! ஆனால், அவனது தாகத்தைப் போக்கிட நீ தண்ணீர் கொடுக்க வில்லையே! நீ அவனுக்கு தண்ணீர் கொடுத்து தாகத்தை தீர்த்திருந்தால் அங்கே என்னைப் பார்த்திருப்பாய்!” நீ அவனது தேவையை நிறைவேற்றி இருந்தால் அதற்கான நற்கூலியை இப்போது இங்கு பெற்றிருப்பாய்!” என்று கூறுவான். ( நூல்: முஸ்லிம் )

தஜ்கியா – தூய்மை..

عن أبي مالكٍ الحارث بن عاصمٍ الأشعري رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: ((الطهور شطر الإيمان))؛ رواه مسلم

 

தூய்மை இறை நம்பிக்கையின் ஒரு பாதி’ என்று நபி  (ஸல்) அவர்கள் கூறியுள்ளார்கள்.

ஒரு முஸ்லிம் தன் உள்ளத்தை தூய்மையாக வைத்துக் கொள்வது இறை நம்பிக்கையின் ஒரு பாதி, உடலைத் தூய்மையாக வைத்துக் கொள்வது இறை நம்பிக்கையின் மற்றொரு பாதி ஆகும்.

இறை நிராகரிப்பு, இணைவைப்பு, தீங்கிழைத்தல், நயவஞ்சகம், முகஸ்துதி, பெருமை கொள்தல், மூடநம்பிக்கையிலும் வழிகேட்டிலும் மூழ்கி விடுதல் முதலிய அசுத்தங்களை விட்டும் உள்ளத்தை தூய்மைப்படுத்தி, தூய்மையான இஸ்லாமிய கோட்பாடுகள், நற்செயல்கள், நற்பண்புகளால் அதை அலங்கரிப்பது தான் உள்ளத்தை தூய்மைப்படுத்துவது என்பதாகும்.

வெளிப்படையான அசுத்தங்கள், அழுக்குகளை நீக்கி உடலைத் தூய்மையாக வைத்துக் கொள்வதும், நேர்த்தியாக அமைத்துக் கொள்வதுதான் உடல் தூய்மை என்பதாகும்.

ஒரு முஸ்லிமின் புறத்தோற்றமான உடலும், ஆடைகளும், , அவன் பயன்படுத்தும் உடைமைகளும், உறைவிடமும், சுற்றுப்புறமும் அழுக்குப் படிந்தவைகளாக இருக்கக் கூடாது. அதே போலத் தான் அவனது உள்ளமும் மாசடைந்து அசுத்தமாக இருக்கக்கூடாது.

ஒரு முஸ்லிமின் வெளிப்புறமும், உள்ரங்கமும் தூய்மையாக இருக்க வேண்டும் இது தான், இஸ்லாமும் இறை நம்பிக்கையும் நம்மில் ஏற்படுத்த விரும்பும் மாற்றம் ஆகும்.

இறைத்தூதர் நபி (ஸல்) அவர்களுக்கு அல்லாஹ் மக்களுக்கு மார்க்கத்தை எடுத்து சொல்லுமாறு கட்டளையிட்ட போது பிரதானமான   கட்டளைகளில் ஒன்றாக..

 

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ (4) وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ (5) 

"நபியே! உம் ஆடையை தூய்மைபடுத்துவீராக. அசுத்தத்தை வெறுப்பீராக!".( அல் குர்ஆன் 74: 3,4 )

தூய்மையாளர்களை அல்லாஹ் நேசிக்கின்றான்!

 إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ

"நிச்சயமாக அல்லாஹ் பாவங்களை விட்டு மீள்பவர்களையும், தூய்மையாக இருப்பவர்களையும் நேசிக்கிறான்". ( அல்குர்ஆன்:2:222)

உளத்தூய்மையே வெற்றி தோல்வியை தீர்மானிக்கும்!

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ۝ فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ۝ قَدْ أَفْلَحَ مَن زكَّاهَا ۝ وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا ۝ 

"ஆன்மாவின் மீதும் அதை ஒழுங்கு படுத்தியதன் மீதும் சத்தியமாக! பின்னர் அல்லாஹ் அந்த ஆன்மாவிற்கு அதன் தீமையையும், நன்மையையும் உணர்த்தினான். எவர் அந்த ஆன்மாவை பரிசுத்தமாக வைத்திருந்தாரோ திட்டமாக அவர் வெற்றியடைந்து விட்டார். எவர் அதை பாவத்தில் அசுத்தப்படுத்தினாரோ அவர் தோல்வியடைந்து விட்டார்". (அல்குர்ஆன்:91:7-10)

அல்லாஹ் முக்கியமான விஷயங்களைச் சொல்லும் போது அல் குர்ஆனில் பல ஸுராக்களில் பல வசனங்களில் சத்தியம் செய்வான். 

ஆனால் இந்த ஸுராவில் மட்டும் தஸ்கியதுன் நப்ஸ் எனும் உள்ளத்தை தூய்மைப்படுத்துதல் பற்றி சொல்தற்காக 11 வஸ்துக்கள் மீது சத்தியம் செய்துள்ளான்.

இதேபோன்று இந்தளவு அதிகமான சத்தியங்களை குர்ஆனில் வேறு எந்த இடங்களிலும் இறைவன் செய்ததில்லை. அப்படி என்றால் தஸ்கியதுன் நப்ஸ் - உளத்தூய்மை என்பது எவ்வளவு முக்கியமான விஷயம் என்பதை நாம் விளங்கிக்கொள்ள வேண்டும்.

சுற்றுப்பறங்களை தூய்மையாக வைத்திருப்பது..

وَإِذْ جَعَلْنَا ٱلْبَيْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْنًا وَٱتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَٰهِۦمَ مُصَلًّى ۖ وَعَهِدْنَآ إِلَىٰٓ إِبْرَٰهِۦمَ وَإِسْمَٰعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِىَ لِلطَّآئِفِينَ وَٱلْعَٰكِفِينَ وَٱلرُّكَّعِ ٱلسُّجُودِ

 

"அந்த ஆலயத்தை மக்களின் ஒன்று கூடுமிடமாகவும், பாதுகாப்பு மையமாகவும் நாம் அமைத்ததை நினைவூட்டுவீராக! மகாமே இப்ராஹீமில் தொழுமிடத்தை ஏற் படுத்திக் கொள்ளுங்கள்! ”எனது ஆலயத்தை தவாஃப் செய்வோருக்காகவும், இஃதிகாஃப் இருப்போருக்காகவும், ருகூவு, ஸஜ்தா செய்வோருக்காகவும் இருவரும் தூய்மைப்படுத் துங்கள்!” என்று இப்ராஹீமிடமும், இஸ்மாயீ­டமும் உறுதி மொழி வாங்கினோம். அல்குர்ஆன் (2 : 125)

நாம் பெரிய விஷயங்களுக்காக மட்டுமே ஒப்பந்தம், உடன்படிக்கை எடுப்போம். சாதாரணமான காரியங்களுக்கு இதை நாடுவதில்லை. 

ஆனால், கஃபாவை சுத்தம் செய்யுமாறு அல்லாஹ் இப்ராஹிம் (அலை) மற்றும் இஸ்மாயீல் (அலை) ஆகிய இருவரிடத்தில் உடன்படிக்கை எடுத்துள்ளான். தூய்மையை மிக முக்கியமானதாக கருதியதே இதற்கு காரணம். 

இன்று வரை நமக்கு என்ன ஆச்சரியம் என்றால் லட்சக்கணக்கான மக்கள் ஒன்று கூடுகின்ற கஃபாவில் ஒரு சிறு குப்பையைக் கூட நம்மால் பார்க்க முடியாது. இதுவெல்லாம் நம் மார்க்கம் நமக்கு தூய்மையின் மீது கவனம் செலுத்த தூண்டும்  பாடம் ஆகும்.

عن النبي ﷺ، أخرجه البخاري ومسلم في الصحيحين، قال: «مر النبي ﷺ على قبرين فقال: إنهما ليعذبان، وما يعذبان في كبير، ثم قال: بلى، أما أحدهما فكان يمشي بالنميمة، وأما الآخر فكان لا يستنزه من البول وفي لفظٍ: لا يستتر من البول.

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மக்கா அல்லது மதீனாவில் உள்ள ஒரு தோட்டத்தை கடந்து சென்றார்கள். (அப்போது) கப்ரில் வேதனைசெய்யப்பட்டுக் கொண்டிருந்த இருவரின் சப்தத்தை செவியுற்றார்கள். பின்பு அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் இவர்கள் வேதனை செய்யப்படுகிறார்கள். பெரிய (குற்றத்திற்காக) இவர்கள் தண்டிக்கப்படவில்லை. மாறாக அவர்களில் ஒருவன் சிறுநீர் கழித்து விட்டு தூய்மை செய்யாதவனாக இருந்தான். மற்றோருவன் கோள் சொல்லி­த் திரிபவனாக இருந்தான் என்று கூறினார்கள். அறிவிப்பாளர் : இப்னு அப்பாஸ் (ரலி)  நூல் : நஸயீ (2041)

மக்கள் கூடக் கூடிய இடங்களான இரயில் நிலையங்கள், பஸ் நிலையங்கள் ஆகிய இடங்களில் அசுத்தப்படுத்தி மக்களை ஏராளமானோர் துன்புறுத்துகிறார்கள். அவ்விடங்களுக்கு சுவாசித்துக் கொண்டு செல்வது மக்களுக்கு மிகவும் கடினமாகிவிடுகிறது. இங்கு அசுத்தம் செய்யாதீர்கள் என்று அறிவுப்புப் பலகைகள் தொங்கவிடப்பட்டிருந்தாலும் அதை பொருட்படுத்தாமல்  நடந்துகொள்கிறார்கள். இந்த தீயச் செயலை நபி (ஸல்) அவர்கள் கண்டிக்கிறார்கள்.

 

 قال: قال رسولُ الله ﷺ: اتَّقوا اللَّعَّانين: الذي يتخلَّى في طريق الناس، أو ظلّهم رواه مسلم. وعن أبي هريرة

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் சாபத்தை பெற்றுத் தரும் இரு காரியங்களை விட்டு விலகிக் கொள்ளுங்கள் என்று கூறினார்கள். மக்கள் சாபத்தை பெற்றுத் தரும் அந்த இரண்டு விஷயங்கள் என்ன? என்று கேட்டார்கள். அதற்கு அவர்கள் மக்கள் (செல்லும்) பாதையில் இயற்கைத் தேவையை நிறைவேற்றுபவன். அல்லது அவர்கள் நிழலாரக்கூடிய இடத்தில் இயற்கைத் தேவையை நிறைவேற்றுபவன் என்று கூறினார்கள். அறிவிப்பாளர் : அபூஹுரைரா (ர­லி) நூல் : முஸ்லி­ம் (397)

எனவே, நமது குழந்தைகளை உடல் தூய்மையானவர்களாக ஆடை தூய்மை பேணுபவர்களாக உள்ளத்தூய்மை கொண்டவர்களாக சுற்றுப்புறத்தை தூய்மையாக வைத்திருப்பவர்களாக இறைவன் விரும்பும் பரிசுத்தவான்களாக உருவாக்க வேண்டும்.

தக்வா - இறையச்சம்...

எல்லா செயல்பாடுகளுக்கும் அடிப்படையாக இறையச்சம் இருக்க வேண்டும். அது இல்லை என்றால் எவ்வளவு பெரிய நன்மையை ஒருவன் செய்தாலும் அதை இறைவன் நிராகரித்து விடுவான் என்கின்றது இஸ்லாம்.

நன்மையான காரியங்களைச் செய்வதற்கும் பாவமான காரியங்களை விடுவதற்கும், எச்சரிக்கையை மதித்து ஏற்று செயல்படுவதற்கும் இறையச்சம் அவசியமாகும்.

நன்மையைச் செய்வதற்கு..

 

حَدَّثَنَا أَبُو عَاصِمٍ ، عَنْ عُمَرَ بْنِ سَعِيدٍ ، عَنِ ابْنِ أَبِي مُلَيْكَةَ أَنَّ عُقْبَةَ بْنَ الْحَارِثِ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، حَدَّثَهُ قَالَ

صَلَّى بِنَا النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم الْعَصْرَ فَأَسْرَعَ ثمَّ دَخَلَ الْبَيْتَ فَلَمْ يَلْبَثْ أَنْ خَرَجَ فَقُلْتُ ، أَوْ قِيلَ لَهُ فَقَالَ : كُنْتُ خَلَّفْتُ فِي الْبَيْتِ تِبْرًا مِنَ الصَّدَقَةِ فَكَرِهْتُ أَنْ أُبَيِّتَهُ فَقَسَمْتُهُ

உக்பா இப்னுல் ஹாரிஸ் ( ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள்: “நபி (ஸல்) அவர்களுடன் ஒரு நாள் அஸர் தொழுதேன். அவர்கள் தொழுகை முடிந்தவுடன் மிக வேகமாக மனைவியரின் வீட்டுக்குச் சென்றார்கள். நபியவர்களின் விரைவைப் பார்த்த மக்கள் அதிர்ச்சியுற்றனர். மீண்டும் நபியவர்கள் பள்ளிக்கு வந்து மிக விரைவாகச் சென்றதன் காரணத்தை மக்களுக்குக் கூறினார்கள். “என்னிடத்தில் (பொது மக்களுக்குச் சேர வேண்டிய) சில பேரீத்தம் பழங்கள் இருந்தன. அது என்னிடம் இருப்பதை நான் விரும்பவில்லை. எனவே அதைப் பங்கிட்டுக் கொடுப்பதற்காகத் தான் நான் சென்றேன்” என்று கூறினார்கள். ( நூல்: புகாரி )

பாவமான காரியங்களை செய்யாமல் இருக்க...

حَدَّثَنَا قَبِيصَةُ ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ ، عَنْ مَنْصُورٍ عَنْ طَلْحَةَ ، عَنْ أَنَسٍ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، قَالَ

مَرَّ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم بِتَمْرَةٍ مَسْقُوطَةٍ فَقَالَ لَوْلاَ أَنْ تَكُونَ صَدَقَةً لأَكَلْتُهَا وَقَالَ هَمَّامٌ ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ : أَجِدُ تَمْرَةً سَاقِطَةً عَلَى فِرَاشِي

அனஸ் (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள்: நபி (ஸல்) அவர்கள் நடந்து செல்கின்றார்கள். ஒரு பேரீத்தம்பழம் கீழே கிடக்கின்றது. அதைப் பார்த்த நபியவர்கள், “இது ஸதகா – தர்மப் பொருளாக இல்லாமலிருந்தால் இதை நான் சாப்பிட்டிருப்பேன்” என்று கூறினார்கள். ( நூல்: புகாரி )

ஸதகா பொருள் நபியவர்களுக்குத் தடை செய்யப்பட்டிருந்தது. எனவே தான் தெருவில் கிடந்த பொருளைப் பார்த்த மாத்திரத்தில் அதைச் சாப்பிடாமல் விடுகின்றார்கள். காரணம் இது தடை செய்யப்பட்ட பொருளாக இருக்குமோ? இதனால் இறைவன் நம்மைத் தண்டித்து விடுவானோ? என்று அஞ்சி இவ்வாறு செய்கின்றார்கள்.

எச்சரிக்கையை மதித்து நடப்பது...

حَدَّثَنَا أَبُو كَامِلٍ الْجَحْدَرِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَاحِدِ – يَعْنِى ابْنَ زِيَادٍ – حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ إِبْرَاهِيمَ التَّيْمِىِّ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ أَبُو مَسْعُودٍ الْبَدْرِىُّ

كُنْتُ أَضْرِبُ غُلاَمًا لِى بِالسَّوْطِ فَسَمِعْتُ صَوْتًا مِنْ خَلْفِى « اعْلَمْ أَبَا مَسْعُودٍ ». فَلَمْ أَفْهَمِ الصَّوْتَ مِنَ الْغَضَبِ – قَالَ – فَلَمَّا دَنَا مِنِّى إِذَا هُوَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَإِذَا هُوَ يَقُولُ « اعْلَمْ أَبَا مَسْعُودٍ اعْلَمْ أَبَا مَسْعُودٍ ». قَالَ فَأَلْقَيْتُ السَّوْطَ مِنْ يَدِى فَقَالَ « اعْلَمْ أَبَا مَسْعُودٍ أَنَّ اللَّهَ أَقْدَرُ عَلَيْكَ مِنْكَ عَلَى هَذَا الْغُلاَمِ ». قَالَ فَقُلْتُ لاَ أَضْرِبُ مَمْلُوكًا بَعْدَهُ أَبَدًا

அபூஸயீத் (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள்: "நான் என் அடிமையை சாட்டையால் கடுமையாக அடித்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்பொழுது எனக்குப் பின்னாலிருந்து “அபூ மஸ்வூதே!” என்ற சப்தம் வந்தது. இருப்பினும் என் கோபத்தினால் அந்த சப்தத்தை நான் விளங்கவில்லை. என்னை அவர் நெருங்கி விடுகின்றார். நான் பார்த்தால் அது அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள். அப்பொழுது நபியவர்கள், “அபூ மஸ்வூதே! தெரிந்து கொள்ளுங்கள்! அபூ மஸ்வூதே! தெரிந்து கொள்ளுங்கள்!” என்றார்கள். என் கையில் இருந்த சாட்டை கீழே விழுந்து விடுகின்றது. மீண்டும் நபியவர்கள், “இந்த அடிமையை அடிப்பதற்கு எந்த அளவுக்கு உம்மால் முடியுமோ அதை விட அல்லாஹ்வால் உம்மைத் தண்டிப்பதற்கு முடியும்” என்று கூறினார்கள். இதற்குப் பிறகு ஒரு காலத்திலும் நான் என் அடிமையை அடிக்கவில்லை. ( நூல் : முஸ்லிம் )

இறையச்சமுடையோருக்கு அல்லாஹ் வழங்கும் சிறப்புகளும், சோபனங்களும்…

1. அல்லாஹ்வையே கூலியாகப்  பெறுதல். ( அல்குர்ஆன்: நஹ்ல், 128 )

إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا

2. இறுதி முடிவு நலமாக அமைதல். ( அல்குர்ஆன்: ஹூத், 49 )

إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ

3. அல்லாஹ் நண்பனாகுதல். ( அல்குர்ஆன்: ஜாஸியா, 19 )

وَاللَّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقِينَ

4. வெற்றியின் பாதையில்  செல்லுதல். ( அல்குர்ஆன்: பகரா, 189 )

وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

5. உயர் அந்தஸ்தைப் பெறுதல். ( அல்குர்ஆன்: துஃகான், 51 )

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ

6. மகத்தான கூலியைப் பெறுதல். ( அல்குர்ஆன்: ஆலு இம்ரான், 172 )

وَاتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِيمٌ

7. பயன் தருகிற கல்வியைப்  பெறுதல். ( அல்குர்ஆன்: பகரா, 282 )

وَاتَّقُوا اللَّهَ وَيُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ

8. உண்மையிலும், சத்தியத்திலும்  நீடித்தல். ( அல்குர்ஆன்: அன்ஃபால், 29 )

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقَانًا

9. சோதனைகளில் விடுதலை  பெறுதல். ( அல்குர்ஆன்: தலாக், 2 )

وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا

10. வாழ்வாதாரம் செழிப்பாகுதல். ( அல்குர்ஆன்: தலாக், 2 )

وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ

11. சுவனமே சோபனமாகுதல். ( அல்குர்ஆன்: தாரியாத், 15 )

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ

12. நரகிலிருந்து ஈடேற்றம் பெறுதல். ( அல்குர்ஆன்: லைல், 17 )

وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى

13. வானம், பூமி ஆகியவற்றின்  வளங்களைப் பெறுதல். ( அல்குர்ஆன்: 7: 96 )

وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ

இன்னும் ஏராளமான சிறப்புகளும், சோபனங்களும் அருள்மறை வசனங்களிலும், திருநபி மொழிகளிலும் காணக் கிடைக்கின்றன, விரிவை அஞ்சி சுருக்கித் தந்திருக்கின்றேன். ஆகவே, நம் குழந்தைகளை இறையச்சம் உள்ளவர்களாக உருவாக்குவோம்.

பிர்ருல் வாலிதைன் - பெற்றோருக்கு நன்மை செய்தல்...

ஏகத்துவத்திற்குப் பிறகு அல்லாஹ் உயர்த்திக்கூறும் மகத்தான நன்மை தரும் காரியம் பெற்றோருக்கு நன்மை செய்தல்.

وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا

“மேலும், நீங்கள் அனைவரும் அல்லாஹ்வுக்கே அடிபணிந்து வாழுங்கள்! அவனோடு எதனையும் இணையாக்காதீர்கள்! தாய், தந்தையரிடம் நல்ல விதமாக, அன்புடன் நடந்து கொள்ளுங்கள்!” ( அல்குர்ஆன்: 4: 36 )

وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا

“உம் அதிபதியாகிய இறைவன் அவனைத்தவிர வேறெவரையும் நீங்கள் வணங்கக் கூடாது எனவும், தாய், தந்தையரிடம் மிக கண்ணியமான முறையில் நடந்து கொள்ள வேண்டும் எனவும் விதித்துள்ளான்”  ( அல்குர்ஆன்: 17: 23 )

لَمّا سأَلَهُ بعضُ الصحابةِ رسولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم: «منْ أَحَقُّ الناسِ بِحُسْنِ صحابَتِي؟ قالَ
 أمُّكَ. قالَ: ثمَّ مَنْ؟ قالَ: أمُّكَ. قالَ: ثمَّ مَنْ؟ قالَ: أمُّكَ. قالَ
 ثمَّ مَنْ؟ قالَ
 أبوكَ

‘‘ஒரு மனிதர் நபி {ஸல்} அவர்களிடம் வந்து ‘அல்லாஹ்வின் தூதரே, மக்களில் நான் அதிகம் அழகிய முறையில் தோழமை கொள்வதற்கு தகுதியானவர் யார்?’ என்று கேட்டார். அதற்கு, நபி {ஸல்} அவர்கள் ‘உமது தாய்’ என பதில் கூறினார்கள்.

அப்போது, அவர், ‘பிறகு யார்?’ என கேட்க.... ‘உமது தாய்’ என மாநபி {ஸல்} கூற... மூன்றாவது தடவையாக ‘பிறகு யார்?’ என அவர் கேட்கவும் நபியவர்கள் ‘உமது தாய்’ என கூறினார்கள். நான்காவது தடவையாக ‘பிறகு யார்?’ என அவர் கேட்டபோது ‘உமது தந்தை’ என மாநபி {ஸல்} அவர்கள் கூறினார்கள்’’. ( அறிவிப்பாளர்:  அபூஹுரைரா (ரலி), நூல்: புகாரி, முஸ்லிம் )

روى مسلمٌ عن عبدالله بن عمرو بن العاص قال

 أقبل رجلٌ إلى نبي الله صلى الله عليه وسلم فقال: أبايعك على الهجرة والجهاد أبتغي الأجرَ من الله،قال: ((فهل مِن والديك أحَدٌ حيٌّ؟))، قال: نعم،بل كلاهما،قال: ((فتبتغي الأجرَ من الله؟))، قال: نعم،قال: ((فارجع إلى والديك فأحسِنْ صحبتَهما))؛ (مسلم - كتاب البر - حديث 6).

‘‘ஒரு மனிதர் நபி {ஸல்} அவர்களிடம், ‘நான் இறையருளைப் பெற ஆசைப்பட்டு நாடு துறந்து (ஹிஜ்ரத்) செல்வதையும், அறப்போர் புரிவதையும் தங்களிடம் உறுதிமொழி கொடுக்கிறேன்’ என்று கூறினார்.

இதை கேட்ட நபியவர்கள் ‘உனது பெற்றோரில் ஒருவரேனும் உயிருடன் இருக்கிறார்களா?’ என்று கேட்டார்கள். ‘ஆம் இருவருமே உயிருடன் உள்ளார்கள்’ என்று அவர் கூறினார். 

அப்படியானால் இறையருளைத் தான் நீர் தேடுகின்றீரா?’ என நபி (ஸல்) அவர்கள் திரும்பவும் கேட்டார்கள். அப்போது, அவர் ‘ஆம்’ என்று பதில் கூறினார். அப்படியானால் ‘நீர் உமது பெற்றோரிடம் திரும்பிச் சென்று, அவ்விருவரிடமும் அழகான முறையில் தோழமையுடன் நடந்து கொள்வீராக’ என நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்’’. ( அறிவிப்பாளர்: அப்துல்லாஹ் பின் அம்ர் பின் ஆஸ் (ரலி), நூல்: புகாரி, முஸ்லிம் )

”பெற்றோர் சுவன வாசல்களின் மத்திய பகுதியாவர்கள். நீ நாடினால் அதை வீணடித்துக் கொள், அல்லது அதை பாதுகாத்துக்கொள்’ என்பது நபி {ஸல்} அவர்கள் கூறினார்கள். ( அறிவிப்பாளர்: அபூதர்தா (ரலி) நூல்: இப்னுமாஜா )

روى الشيخانِ عن عبدالله بن مسعودٍ رضي الله عنه قال: سألت رسول الله صلى الله عليه وسلم قلت: يا رسول الله، أي العمل أفضل؟ قال: ((الصلاة على ميقاتها))،قلت: ثم أي؟ قال: ((ثم برُّ الوالدينِ))،قلت: ثم أي؟ قال: ((الجهاد في سبيل الله))؛ (البخاري حديث 527

இப்னுமஸ்ஊத் (ரலி) அறிவிக்கின்றார்கள்: ‘‘நான் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் ‘செயலில் அல்லாஹ்விற்கு மிகவும் விருப்பமானது எது?’ என்று கேட்டேன். அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் ”தொழுகையை அதற்குரிய நேரத்தில் நிறைவேற்றுவது” என பதில் கூறினார்கள். ‘அதற்கு அடுத்தது எது?’ என்று கேட்டேன். ”பெற்றோருக்கு நன்மை புரிவது” என்றார்கள். ‘அதன்பிறகு எது?’ என்று கேட்டேன். ”அல்லாஹ்வின் பாதையில் அறப்போர் செய்வது” என பதில் கூறினார்கள்’’. ( நூல்: முஸ்லிம், புகாரி )

அப்துல்லாஹ் இப்னு உமர் ரலியல்லாஹு அன்ஹு அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள்: ”ஒருமுறை அண்ணல் நபி {ஸல்} அவர்களிடம் ஒருவர் வந்து அல்லாஹ்வின் தூதரே! நான் பெரும் பாவமொன்றை செய்து விட்டேன். என் பாவத்திற்கு மன்னிப்புண்டா? என்று கேட்க, அதற்கு அண்ணல் நபி {ஸல்} அவர்கள் அவரை நோக்கி… “உமது தாய் உயிருடன் இருக்கின்றார்களா? என்று வினவினர். அதற்கவர் இல்லையென்று சொன்னார்.

பின்னர் மீண்டும் பெருமானார் {ஸல்} அவர்கள் உமது தாயுடன் பிறந்த சகோதரி (சிறிய தாயார்) உயிருடன் இருக்கின்றார்களா? என்று கேட்க, அதற்கவர், ஆம்! என்று சொல்ல… “அவ்வாறாயின் நீர் அவருடன் அழகிய முறையில் நடந்து கொள்வீராக!” என்று சொன்னார்கள்.          ( நூல்: திர்மிதீ )

பெற்றோர்கள் இணை வைப்போராக இருந்தாலும் அவர்களுடன் இணைந்து வாழவேண்டும்….

عن أَسْمَاءَ بنْتِ أبي بكْرٍ الصِّدِّيقِ رضي اللَّه عنهما قالت : قَدِمتْ عليَّ أُمِّي وهِي مُشركة في عهْدِ رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم فَاسْتَفتَيْتُ رسول اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم قلتُ : قَدِمتْ عَليَّ أُمِّى وَهِى راغبةٌ ، أَفأَصِلُ أُمِّي ؟ قال : « نَعمْ صِلي أُمَّكِ » متفق عليه .

அஸ்மா பின்த் அபீ பக்ர் (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள் : ”என்னிடம் என்தாயார் அல்லாஹ்வின் தூதருடைய காலத்தில் வந்திருந்தார்கள். அப்போது அவர்கள் இணை வைப்போராக இருந்தார்கள்.நான் அல்லாஹ்வின் தூதரிடம் '' என் தாயார் என்னிடம் ஆசையுடன் வந்துள்ளார். என் தாயிடம் அவரது உறவைப்பேணி நல்ல முறையில் நடந்து கொள்ளட்டுமா?'' என்று கேட்டேன்.  நபி (ஸல்) அவர்கள் ''ஆம், நீ உன்தாயின் உறவைப்பேணி அவருடன் நல்ல முறையில் நடந்துகொள்'' என்று கூறினார்கள்.                                                                                         ( நூல் : புகாரி )

பெற்றோர்களுக்காக செய்ய வேண்டிய உரிமைகளும், கடமைகளும்...

1.   பிரார்த்தனை செய்தல்..

"சிறுவனாக இருக்கும் போது என்னை இருவரும் பராமரித்தது போல் இறைவா! இவ்விருவருக்கும் அருள்புரிவாயாக!''             ( அல்குர்ஆன் 17 : 28 )

”எங்கள் இறைவா! என்னையும், எனது பெற்றோரையும், நம்பிக்கை கொண்டோரையும் விசாரணை நடைபெறும் நாளில் மன்னிப்பாயாக!”
                                                           ( அல்குர்ஆன் 14 : 41 )

"என் இறைவா! என்னையும், எனது பெற்றோரையும், நம்பிக்கை கொண்டு எனது வீட்டில் நுழைந்தவரையும் நம்பிக்கை கொண்ட ஆண்களையும், பெண்களையும் மன்னிப்பாயாக''                              ( அல்குர்ஆன் 71 : 28 )

"என் இறைவா! எனக்கும் என் பெற்றோருக்கும் நீ செய்த அருட்கொடைக்கு நன்றி செலுத்தவும், நீ பொருந்திக் கொள்ளும் நல்லறத்தை நான் செய்யவும் வாய்ப்பளிப்பாயாக! எனக்காக எனது சந்ததிகளைச் சீராக்குவாயாக! நான் உன்னிடம் மன்னிப்புக் கேட்கிறேன். நான் முஸ்லிம்களில் ஒருவன்''       ( அல்குர்ஆன் 46 : 15 )

2.   பெற்றோருக்காகச் செலவிடுதல்...

”தாம் எதைச் செலவிட வேண்டும் என்று நபியே! அவர்கள் உம்மிடம் கேட்கின்றனர். "நல்லவற்றிலிருந்து நீங்கள் எதைச் செலவிட்டாலும் பெற்றோருக்காகவும், உறவினருக்காகவும், அனாதைகளுக்காகவும், ஏழைகளுக்காகவும், நாடோடிகளுக்காகவும் செலவிட வேண்டும்.

நீங்கள் எந்த நன்மையைச் செய்தாலும் அல்லாஹ் அதை அறிந்தவன்'' எனக் கூறுவீராக!”                                                 ( அல்குர்ஆன் 2 : 215 )

”மாநபி (ஸல்) அவர்கள் மிம்பரில் நின்றவர்களாக மக்களுக்கு உரையாற்றும் போது ''கொடுப்பவரின் கரம்தான் உயர்ந்ததாகும். உன்னுடைய குடும்பத்தவர்களாகிய உன்னுடைய தாய், உன்னுடைய தந்தை, உன்னுடைய சகோதரி, உன்னுடைய சகோதரன் பிறகு உனக்கு நெருக்கமானவர்கள் இவர்களிடமிருந்து நீ ஆரம்பம் செய்'' என்று கூறினார்கள்.                   ( அறிவிப்பவர் : தாரிக் (ரலி) நூல் : நஸாயீ )

3. பெற்றோருக்காக தர்மம் செய்தல்...

“பனூ சாயிதா குலத்தைச் சார்ந்த சஅத் பின் உபாதா (ரலி) அவர்கள் வெளியூர் சென்றிருந்த போது அவர்களது தாயார் இறந்துவிட்டார். அவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் வந்து , ''அல்லாஹ்வின் தூதரே! நான் வெளியூர் சென்றிருந்தபோது என் தாயார் இறந்துவிட்டார். நான் அவர் சார்பாக ஏதேனும் தர்மம் செய்தால் அவருக்கு அது பலனளிக்குமா? என்று கேட்டார்.

அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் ''ஆம் (பலனளிக்கும்)'' என்று கூறினார்கள். சஅத் பின் உபாதா (ரலி) அவர்கள், எனது மிக்ராஃப் (எனும்) தோட்டத்தை அவர்களுக்காக தர்மம் செய்து விடுகிறேன் என்பதற்குத் தங்களை நான் சாட்சியாக்குகிறேன்,'' என்று கூறினார்கள்.  ( அறிவிப்பவர் : இப்னு அப்பாஸ் (ரலி)  நூல் : புகாரி )

இன்று ஒரு பெற்றோர் எல்லா திறமையும் உள்ளவர்களாக உருவாக்குகின்றார்கள். ஆனால், வயதான காலத்தில் பெற்றோர்களுக்கு உபகாரிகளாக, உதவியாளர்களாக, துஆச் செய்யக்கூடியவர்களாக தங்களின் குழந்தைகளை உருவாக்கத் தவறிவிடுகின்றனர்.

இன்ஷா அல்லாஹ்... இதன் தொடர்ச்சி அடுத்த வாரமும்.. தொடரும்..